راهکارهای مقاوم سازی فونداسیون (شالوده) و پی

خانه ❯ خدمات مقاوم سازی ❯ مقاوم سازی ساختمان ❯ مقاوم سازی ساختمان های بتنی ❯ راهکارهای مقاوم سازی فونداسیون (شالوده) و پی

بارهای ساختمان از طریق شالوده به خاک زیر آن یعنی پی منتقل می گردد. از این رو نقش شالوده و پی در ایمنی ساختمان مهم می باشد.هر تغییری در ساختار و ابعاد پی، شامل مقاوم سازی فونداسون می شود. مقاوم سازی عموما در شرایط محدود شده و نامساعد انجام می شود، در نتیجه مشکلات و پیچیدگی های خاص خود را دارد.گسیختگی های موجود در پی ساختمان ها  به دو صورت نهان و یا قابل مشاهده ایجاد می شوند. قسمت های قابل مشاهده به شکل خرد شدگی و … آشکار است و قسمت های نهان به دلیل نشست، تورم خاک، ناپایداری ساختمان و … ایجاد می شوند و با گذشت زمان به شکل گسیختگی های قابل ملاحظه در می آیند.

مقاوم سازی فونداسیون (شالوده) و پی

آسیب‌پذیری فونداسیون

• وجود نیروی کششی بلند کننده
• عدم کفایت ظرفیت خمشی یا برشی (برش خمشی یا برش سوراخ کننده) مقطع پی
• تهاجم مواد شیمیایی مضر موجود در خاک و آب زیرزمینی به بتن پی
• عدم کفایت مقاومت جانبی برای تحمل نیروهای جانبی وارد بر پی
• وجود نیروی فشاری یا کششی بیش از ظرفیت سازه‌ای در شمع ها
• وقوع تنش فشاری بیش از ظرفیت باربری پی در زیر فونداسیون
• وجود نیروی فشاری یا کششی بیش از ظرفیت ژئوتکنیکی سازه‌ای در شمع‌ها
• وجود نشست‌های زیاد و غیرقابل قبول در پی
• وجود پتانسیل روانگرایی، ماسه سریع و تورم در خاک زیر فونداسیون
• عدم پایداری ساختگاه سازه، مخصوصاً برای ساختمانهایی که بر روی زمینهای شیبدار احداث شده‌اند.

روند مطالعات ارزیابی شرایط پی و شالوده شامل موارد زیر می‌باشد:

• تحقیق اسناد و بایگانی مدارک طراحی ساختمان برای گزارش مکانیک خاک
• بررسی خاک‌ها در قالب نمونه‌گیری و انجام آزمایش های مرتبط، اندازه‌گیری سطح آب زیرزمینی و میزان فشار آب
• برآورد ابعاد پی ساختمان و شالوده دیوارها. در صورت لزوم بعضی از پی ها تحت گمانه‌زنی قرار گرفته و در این گمانه‌ها میزان زوال مصالح را بررسی می‌کنند.
• بررسی آثار نشست پی شامل شکل‌گیری ترک‌ها و کج شدن دیوارها، برآمدگی مناطق مجاور و مسیرهای قائم و افقی پی
• کسب اطلاعات لازم از هندسه، پیکربندی و نقشه‌های اجرایی ساختمان و شالوده و بارگذاری
• مدل‌سازی و تحلیل
• ارزیابی
• ارائه طرح مقاوم سازی شالوده

مشکلات بهسازی فونداسیون

همان‌گونه که قبلاً اشاره شد، در پروژه های مقاوم سازی ساختمان در قسمت مربوط به مقاوم سازی فونداسیون علاوه بر هزینه بالای بهسازی شالوده، این کار در زمان بهره‌برداری از ساختمان، بسیار مشکل است.
در هنگام مقاوم سازی پی ها، با مشکلات زیر روبرو هستیم:

• لزوم تخلیه کلیه و یا قسمتی از فضاهای طبقه همکف یا زیرزمین جهت مقاوم سازی پی
• تخریب دال کف زمین در داخل ساختمان و سنگ فرش بیرون از آن
• فضای بسیار محدود در طول عملیات مقاوم سازی به علت وجود پایه‌ها و تکیه‌گاههای موقتی جهت مقاوم سازی پی
• ارتفاع محدود برای تجهیز ساختمان
• صدا و لرزش‌ های ساختمان

انواع راهکارهای رفع عیوب فونداسیون

برای رفع موارد عیوب پی می‌توان از راهکارهای مختلفی به صورت مجزا و یا در ترکیب با یکدیگر استفاده نمود؛ به طورکلی تقویت و مقاوم سازی فونداسون را می‌توان به کمک یکی از روشهای زیر انجام داد:
۱- تقویت فونداسیون موجود (بهسازی سازه‌ای)
۲- بهبود شرایط پی (بهسازی ژئوتکنیکی)
۳- کاهش بار وارد بر فونداسیون از طریق سبک کردن ساختمان یا افزایش عناصر مقاوم جانبی
مقاوم سازی پی شامل تقویت فونداسیون ضعیف و یا احداث شالوده جدید می‌باشد، ولی در بعضی از موارد لازمست شرایط خاک زیر (پی) را بهبود بخشید.

راهکارهای تقویت فونداسیون موجود

با توجه به نوع ضعف موجود در پی، راهکارهای مختلفی برای مقاوم سازی فونداسیون وجود دارد که عبارتند از:

•  افزایش ابعاد پی
•  افزودن شناژ به پی موجود
•  مقاوم سازی فونداسیون با کابل‌های پیش‌تنیده
•  افزایش مقاومت شمع‌های موجود
• تقویت از زیر پی
• احداث شمع های کششی
• مقاوم سازی صفحه ستون

افزایش ابعاد پی

با افزایش ابعاد پی می‌توان سطح تماس بر پی را افزایش داد و از تنش های اعمالی بر پی کاست که این اقدام منجر به‌ افزایش ظرفیت باربری فونداسیون می‌شود. همچنین با افزایش ابعاد فونداسیون و به دنبال آن کاهش تنش موجود در پی، نشست‌های پی خاک نیز کاهش می‌یابد.
دو حالت افزایش ابعاد پی وجود دارد:

1. افزایش ابعاد پی و ستون متصل به آن
2. افزایش ابعاد پی به تنهایی

مقاوم سازی فونداسیون با افزایش ابعاد

مراحل اجرای راهکار افزایش ابعاد فونداسیون به شرح زیر می‌باشد:

1. خالی کردن اطراف پی از تراز روی آن تا تراز زیر بتن مگر به اندازه عرضی بیشتر از عرض مورد نیاز مقاوم سازی
2. مضرس کردن سطح بتن در بالا و وجوه عمودی شالوده
3. ایجاد سوراخ‌های افقی در اطراف شالوده برای کاشت شاخک (میخچه) در صورت لزوم
4. اجرای بتن مگر اضافی در ناحیه افزایش ابعاد
5. تمیز و مضرس کردن سطوح تماس اجرای چسب پلیمری بر روی سطوح نمایان پی
6. اجرای آرماتورهای اضافی برای بتن مسلح جدید مطابق نقشه‌های اجرایی
7. اجرای بتن جدید
8. جدا کردن قالب ها و مراقبت از پی با پوشاندن سطح بتن با گونیهای خیس (هرگز نباید پی را مستقیماً با آب خیس نمود، زیرا منجر به شستن  لایه‌های زیر آن می‌شود)
9. مقاوم سازی ستون با ژاکت (در صورت لزوم)
10. پرکردن مجدد پی ترجیحاً با خاک‌های درشت دانه در لایه‌های مختلفی که کاملاً متراکم شده باشند.
11. کامل کردن کف و سنگ فرش روی پی

افزودن شناژ به پی موجود

یکی از راهکارهای مقاوم سازی فونداسیون در برابر لغزش، به هم بستن پی ها و ایجاد مشارکت کلیه پی ها در تحمل بارهای جانبی می‌باشد. به همین منظور از شناژ برای بستن پی ها استفاده می‌گردد.

جزئیات اجرایی ایجاد شناژ جدید برای مقاوم سازی فونداسیون

روش مقاوم سازی فونداسیون با کابل های پیش‌تنیده و الیاف FRP 

یکی از روش های تقویت، اعمال نیروی پیش تنیدگی به مقطع می‌باشد. معمولاً وقتی افزایش عمق شالوده از بالا به دلیل معماری ممکن نباشد، ظرفیت خمشی مثبت و منفی مقطع را می‌توان با عبور کابل های پیش‌تنیده، در حفره‌های تعبیه شده سراسری در طول شالوده یا در بتن جدید روی وجوه آن و پیش تنیده  کردن آنها، افزایش داد.
نیروهای پیش‌تنیدگی فوق در دو امتداد عمودی و افقی به شالوده اعمال می‌شوند. نیروهای پیش تنیدگی قائم باعث افزایش ظرفیت برشی و نیروهای پیش‌تنیدگی افقی باعث افزایش ظرفیت برشی و خمشی به طور همزمان می‌شوند. پیش‌تنیدگی افقی بوسیله کابلها و مفتولهای متداول و پیش تنیدگی قائم با مصالح FRP صورت می‌گیرد.

---

---

جزئیات اجرایی مقاوم سازی فونداسیون عمال پیش‌تنیدگی و FRP

افزایش مقاومت شمع های موجود

در ساختمان های احداث شده برروی شمع، شمع ها ممکن است نتوانند به صورت مناسبی در برابر بارهای جانبی مقاومت کنند؛ همچنین شمع‌ها ممکن است در محل اتصال به سر شمع دچار مشکل شده باشند. به همین علت شمع های موجود نیاز به بهسازی دارند.
نحوه افزایش مقاومت شمع به شرح زیر است:

1. کندن زمین تا سطحی که خرابی شمع مشهود باشد.
2. لایه‌برداری ازسطح شمع تا قسمتهای داخلی آن به شکلی که خرابی وخوردگی کاملاً ازسطح شمع برداشته شود.
3. کلاهکی همانند شکل در زیر آن باید اجرا شود تا از پیوستگی آرماتورهای اضافی با شمع موجود اطمینان حاصل شود.
4. اجرای آرماتورهای دور شمع و بتن ژاکت دور آن که بر اساس نتایج تحلیل سازه، طراحی شده باشد.
5. پرکردن مجدد شالوده با خاک دانه‌ای متراکم
6. اجرای کف

افزایش مقاومت شمع های موجود

تقویت از زیر پی (روش پی بندی)

یکی دیگر از روش های مقاوم سازی فونداسیون ساختمان های موجود روش تقویت از زیر پی یا پی بندی می باشد. در این روش با افزایش عمق فونداسیون و یا باز توزیع بار وارده در سطح بیشتر فونداسیون موجود نقویت می گردد.

افزایش مقاومت پی با تیر بتن مسلح (روش پی بندی)

راهکارهای بهسازی خاک زیر فونداسیون

در روش تقویت ژئوتکنیکی سعی بر افزایش باربری زمین زیر پی به کمک بهبود شرایط خاک و یا انتقال نیرو یا اضافه نیروی پی به لایه‌های تحتانی، بدون افزایش ابعاد هندسی پی می‌باشد.

بهسازی خاک به روش تزریق

بهسازی خاک به روش تزریق با مواد افزودنی از قبیل سیمان، آهک و… انجام می شود. هدف از بهسازی خاک به روش تزریق، دستیابی به پارامترهای ژئوتکنیکی اصلاح شده از قبیل مقاومت فشاری، مقاومت برشی و یـا نفوذپذیری است. اختلاط خاک برای محدود کردن و یا ثابت نمودن مواد شیمیایی مضر در خاک نیز کاربرد دارد.   معمولاً سیمان بصورت دوغاب (ترکیب با آب) با خاک مخلوط می‌شود. هر چند امکان استفاده از سیمان بصورت خشک نیز مقدور است، برحسب نوع خاک حجم دوغاب بین ۲۰ تا ۳۰ درصد حجم خاک انتخاب می‌شود.
افزودنی‌ها شامل مواد زیرمی‌شوند:
سیمان، خاکستر آتشفشانی، سرباره کوره، آهک، سایر مواد شیمیایی

ساخت دوغاب طبق مراحل زیر انجام می‌شود:

• سیستم اختلاط مرکزی، با میکسرهای دور بالا برای اختلاط
• محل ذخیره موقت دوغاب همراه با همزن‌های دور پایین
• سیستم پمپاژ

خاک های غیرچسبنده معمولاً ساده‌تر از خاک های چسبنده مخلوط می‌شوند. به خاکهای نباتی مقادیر قابل ملاحظه‌ای از مـواد افزودنی باید اضافه نمود و قبل از شروع عملیات اجرایی لازم است از عملکرد سیستم اختلاط در آزمایشگاه اطمینان حاصل کرد.
با بهسازی خاک به روش تزریق در محل می‌توان انواع متفاوت خاک ها را اصلاح نمود. روش بهسازی خاک زیر فونداسیون بسته به میزان انرژی اختلاط و نوع مواد افزودنی متفاوت است. در خاکهای نرم این روش در مقایسه با سایر روشهای اصلاح خاک از اقتصادی‌ترین شیوه‌های بهبود است. در بهسازی خاک زیر فونداسیون با اختلاط دوغاب با خاک، مصالحی ساخته می‌شود که با گذشت زمان سخت تر شده و مقاومت آن افزایش می‌یابد و می‌تواند بعنوان مصالح مهندسی با خصوصیات ژئوتکنیکی بهتر از خاک محل در طراحیها استفاده شود.

بهسازی خاک به روش تزریق

اجرای ریز شمع (micro piles)

ریزشمع ها، شمع هایی با قطر ۱۰۰تا ۲۰۰ میلیمتر هستند که می‌توانند به صورت عمودی یا مایل در اطراف جسم شالوده ایجاد شوند. در صورتی که به علت محدودیت های فضایی در نزدیکی فونداسیون موجود نتوان از شمع برای افزایش ظرفیت باربری پی استفاده نمود می‌توان از ریز شمع ها به جای شمع استفاده کرد. با اجرای ریز شمعها بدلیل نفوذ دوغاب سیمان در خاک، خواص مکانیکی خاک بهبود یافته و ظرفیت باربری آن افزایش می‌یابد. همچنین ریزشمعها در عمقی بیشتر از عمق شالوده نفوذ کرده و بارها را به عمقی بیشترمنتقل می‌کنند.
روش اجرای ریزشمع مشتمل بر ۴ مرحله حفاری، لوله کوبی، تزریق و تسلیح است.

احداث شمع  

به منظور افزایش ظرفیت باربری ژئوتکنیکی و سازهای شمع های موجود، می‌توان با احداث شمع های جدید و اتصال آنها به سرشمع موجود، به ظرفیت فشاری، کششی و خمشی گروه شمع موجود اضافه نمود.

مقاوم سازی فونداسیون با افزودن شمع

انتقال بار شالوده به لایه‌های باربر تحتانی به کمک شمع (پی‌بندی کردن)

در صورتی که شالوده موجود بر روی خاکی با ظرفیت کم احداث شده باشد، با استفاده از این روش تقویت فونداسیون می‌توان بارهای روسازه را به لایه‌های تحتانی خاک که دارای شرایط مناسب‌تری می‌باشند، منتقل نمود.

شمع ها بهتر است به صورت جفت و با فاصله‌ای یکسانی از بر دیوار قرار گیرند. اگر دیوار در مجاورت ملـک همسایه باشد، به ناچار کلاهک شمع ها از یک سمت ادامه می‌یابند. در این مورد شمع ها ممکن است تحت کشش قرار گیرند. در نتیجه باید برای کشش طراحی شوند.

اشنایی با روش برش بتن وکرگیری

برش بتن به عملیاتی گفته میشود که طی آن بر مبنای نیاز تغییری در وضعیت ساختار قبلی به واسطه‌ی برش ایجاد میکنیم.حال با توجه به آنکه نیاز ما چیست روش‌های اجرا نیز متفاوت است. در زیر به معرفی این روش ها میپردازیم:

1.برش بتن به منظور اجرای بازشو در یک سطح عمودی : این روش مختص سقف‌های بتنی که ضخامت چندانی ندارند میباشد که بتوان توسط دستگاه کرگیری با ایجاد چند سوراخ با قطر مناسب بازشوی مناسب در محل مورد نظر را ایجاد کرد.به منظور ایجاد حفره در سقف به منظور ایجاد حفره در سقف و یا کف بتنی نیز می توان از دستگاه کاتر با تیغه الماسه استفاده نمود که آن نیز شیارهایی در امتداد مستقیم ایجاد می کند.

2.برش سیمی بتن مربوط به برش در احجام بالا :در این روش برش توسط سیمی که از یک طرف به دور بتن و از طرف دیگر به دستگاه برش متصل است انجام میشود.همچنین طول مناسب برای سیم نیز با توجه به ابعاد بتن معین میشود از مزایای این روش نسبت به سایر روشها ، عدم محدودیت ابعاد برش ، سرعت بالای برش و پیوستگی برش را می توان نام برد.

حال بسته به شرایط موجود روش‌های مختلفی برای انجام عمل برش وجود دارد.

1.برش بتن : برش های کم عمق و در مقیاس کوچک
در این حالت، شما می توانید از یک فرز 4 "و یا 5" و یک تیغه الماس متخلخل (sintered diamond blade) 4 "و یا 5" استفاده کنید ، به عنوان مثال، تیغه الماس سگمنتال(segmented diamond blade) ، تیغه الماس توربو ( turbo diamond blade)، یا تیغه الماس توربو موج ( turbo wave diamond blade) ، نصب شده بر روی فرز.

2.برش های عمیق و یا در مقیاس بزرگ:
اگر برش بتن عمیق تر از 4 "(در حدود 100mm ) است و یا مقیاس کار نسبتا بزرگ است، باید از یک اره بتن مرطوب (wet concrete saw) و از تیغ اره بتنی الماسه لیزری (laser welded diamond concrete saw blades ) برای انجام کار استفاده نمود

راهنمایی بیشتر جهت برش بتن

بتن همچنین می توانید با تیغه ساینده بریده شود، اما تیغه الماس توصیه می شود. برای تیغه الماس می توان حداقل دو برابر سریع تر برید، خرابی کمتر ایجاد کرد و برش عمیق ایجاد

جزئیات سقف تیرچه و بلوک

سقف تیرچه بلوک بلوک یونالیتی ، در حال حاضر جزء متداول ترین روش های اجرای سقف های سازه ای در کشور است. قسمت اصلی تشکلیل دهنده ی این سقف ، تیرچه های سقفی و بلوک های پلی استایرن ( یونولیت) است.

در این نوع سقف ها، بار سقف توسط تیرچه ها به تیرهای اصلی منتقل می شود. بلوک ها (یونولیت ها) فقط نقش پر کننده فضای بین تیرچه ها را دارند و هیچ نقش سازه ای در سقف تیرچه بلوک ندارند.

تیرچه ها انواع مختلفی دارند. تیرچه ها می توانند به صورت بتنی یا فلزی باشند. تیرچه های بتنی می توانند به صورت پاشنه بتنی یا پاشنه سفالی باشند.

تیرچه معمولی ( پاشنه سفالی)

تیرچه بتنی ( پاشنه بتنی)

در گذشته از بلوک های سفالی به جای یونولیت استفاده می شد. با معرفی یونولیت به عنوان یک مصالح مورد تایید، خیلی زود استفاده از سفال منسوخ گردید. زیرا بلوک های یونولیت (پلی استایرن) مزایای زیادی نسبت به بلوک های سفالی داشت.

مزایای بلوک های یونولیتی در سقف تیرچه بلوک

سبک تر بودن:

احتمالاً همه شما عزیزان با قانون دوم نیوتون آشنا باشید. آن را در فیزیک دبیرستان هم خوانده ایم.

F=m*a

در این رابطه F برآیند نیروهای وارد بر جسم است. m جرم جسم است. a شتاب جسم است.

این قانون چه ربطی به ساختمان دارد؟

ساختمان نیز یک جسم است. که بر اثر زلزله شتابی به آن وارد می شود. که حاصل ضرب این شتاب در جرم ساختمان، همان نیروی مخرب زلزله را تشکیل میدهد. براساس این قانون نیروی مخرب زلزله رابطه مستقیم با جرم ساختمان دارد. هر چقدر جرم ساختمان بیشتر باشد، نیروی وارد بر ساختمان نیز بزرگتر است.

حالا این چه ربطی به موضوع ما دارد؟

تلاش طراح این است، که سازه ای را طراحی کند، که سبک ترین حالت باشد. بخش اعظم وزن یک ساختمان را سقف ها تشکیل می دهد. هر چقدر مصالح سبک تری در اجرای سقف استفاده گردد که ضمن، حفظ استحکام، وزن کمی نیز داشته باشد، طراحی بهینه تر و مقاوم تر خواهد بود.

در نتیجه بلوک های پلی استایرن یا یونولیت که نسبت به سفال خیلی سبک تر بودند، به سرعت جایگزین بلوک های سفالی شدند.

ابعاد بزرگ تر:

بلوک های سفالی ابعاد کوچکی داشتند، چیدن آن ها روی سقفِ تیرچه بلوک، زمان بَر بود. اما هر بلوک یونولیتی سبک بودند و می توانستند، ابعاد بزرگتری داشته باشند. هر بلوک یونولیتی، از نظر ابعاد پنج برابر بلوک های سفالی بود.

سرعت اجرای بیشتر:

همین سبک بودن و ابعاد بزرگتر سرعت اجرا را چندین برابر کرد. بارگیری، حمل و نقل، بار اندازی، انتقال بلوک های به طبقات و چیدن آن ها، که زمانی جزو قسمت های طاقت فرسای اجرای سقف بود، با آمدن بلوک های یونولیتی به کاری ساده و شیرین تبدیل شد.

پِرتی و تلفات کمتر:

سفال ها، علاوه بر این که سنگین بودند، شکننده نیز بودند، در تمام مراحل بارگیری، تخیله و حمل و نقل، تلفات داشتند و تعدادی از آن ها شکسته می شد. انعطاف پذیر نیز نبودند، و معمولا پیمانکاران برای پر کردن قسمت های انتهایی دهانه با بلوک های سفالی مشکل داشتند. چون جایشان نمی شد.

اما بلوک های یونولیتی تقریبا پرتی ندارند، قابل برش نیز هستند. در انتهای دهانه، اگر طولشان بلندتر از میزان لازم باشد، می توان آن ها را برش داد و به اندازه دلخواه درآورد.

بلوک های یونالیتی در سقف تیرچه بلوک

البته سقف تیرچه بلوک فقط از تیرچه ها و بلوک های یونولیتی تشکلیل نشده است. در اجرای این نوع سقف دتایل ها و جزییات مهمی وجود دارد. اهمیت اجرای صحیح این جزییات در سقف تیرچه بلوک بسیار زیاد است. استحکام سقف تیرچه بلوک، منوط به اجرای صحیح این جزییات است. این جزییات معمولاً در نقشه های سازه درج می شود.

البته ممکن است به صورت ناقص درج شده باشد یا اصلا درج نشده باشد. به هر حال از وظایف مهندس ناظر یا مجری ساختمان، این است که جزییات سقف تیرچه بلوک را بداند و نسبت به اجرای صحیح آن ها حساس باشد.

متاسفانه در زلزله ها، علت بسیاری از تخریب ها و خسارات مالی و جانی، عدم اجرای صحیح جزییات اجرایی سقف تیرچه بلوک است.

در طول چندین سال نظارت بر پروژه های ساختمانی، همواره بر سر اجرای صحیحِ جزییات سقف تیرچه بلوک ، با مجریان ساختمان و پیمانکاران، کشمکش داشتیم. در ساختمان های بتنی تمام سقف ها باید، توسط ناظر بازدید شود و گزارش بازدید آن به شهرداری ارسال گردد.

در اکثریت ساختمان های بتنی، روش قالب اجرای سقف ، تیرچه بلوک است. در ساختمان های فلزی نیز، معمولاً، همین نوع سقف اجرا می شود، با این تفاوت که در اکثر سازه های فلزی از تیرچه های فلزی (کرومیت ) استفاده می شود. در اجرای سقف های تیرچه کرومیت نیز، اکثر جزییات شبیه تیرچه های بتنی است.

تعدادی از جزییات اجرایی سقف تیرچه بلوک:

جزییات اجرایی ساخت تیرچه ها و میلگرد ها تقویتی در تیرچه ها

جزییات اجرای میلگرد های حرارتی

جزییات اجرای آرماتور ممان منفی و آرماتور اتکا در سر تیرچه ها

جزییات و نحوه اتصال تیرچه به تیرهای بتنی

جزییات اجرایی کلاف عرضی در میانه دهانه ها

و …

یکی از دیتایل های مهم در سقف تیرچه بلوک ، کلاف عرضی است. کلاف عرضی را در اصطلاح کارگاهی ژوئَن هم می گویند. در برخی از نقشه ها ممکن است به انگلیسی Tie Beam هم درج شده باشد. اجرای کلاف عرضی در دهانه های بیش از ۴٫۵ متر الزامی است.

کلاف عرضی باید در میانه دهانه اجرا شود. البته اگر طول دهانه خیلی زیاد باشد، تعداد بیشتری کلاف عرضی یا ژوئن نیاز است.

کلاف عرضی عمود بر تیرچه ها، اجرا می شود. در واقع، نوعی نقش تکیه گاه جانبی را برای تیرچه ها در سقف تیرچه بلوک ایفا می کند. کلاف عرضی استحکام سقف را افزایش می دهد. بعلاوه، از لرزش سقف در هنگام، حرکت و رفت و آمد بر روی آن، به طور قابل توجهی می کاهد.

نکات مهمی در اجرای کلاف عرضی وجود دارد که معمولاً پیمانکاران آن ها را نادیده می گیرند.

اصول ساخت و اجرای بتن دستی در کارگاه های ساختمانی

استفاده از میکسر برای ساخت بتن معمولاً برای اجرای ستون ها انجام می شود. هر چند که

توصیه من این است که بتن ریزی ستون ها مانند فونداسیون و سقف ها، به صورت آماده از

کارخانه تهیه شود و داخل قالب ستون ها پمپ شود. مخصوصاً اگر دیوار برشی یا حائل نیز

وجود داشته باشد از لحاض اقتصادی نیز به صرفه است . زیرا حجم بتن مورد نیاز زیاد است و

بتن ریزی به صورت دستی زمان بر و کم کیفیت تر است. اما در شرایط حجم پایین بتن ریزی،

وقتی اولویت اول مالک صرفه اقتصادی است ترجیح سازنده بر این است بتن مورد نیاز را در

کارگاه ساختمانی تهیه نماید. مخصوصاً اینکه دنگ و فنگ آماده سازی لوله و اتصالات دستگاه

پمپاژ و سد معبر آن هم کم نیست. در صورتی که بتن در کارگاه تهیه و ریخته شود حتماً موارد

زیر رعایت گردد:

استفاده از دستگاه میکسر:

یک دستگاه میکسر دستی معمولاً ظرفیت اسمی ۳۰۰ لیتر را دارد و در هر مرحله عملاًمی

توان حجم ۲۵۰ لیتر بتن را تولید نمود. طراحی درصد اختلاط مناسب شرایط کارگاه به صورت

تجربی در هر بار استفاده از میکسر معمولاًحداقل نیم کیسه سیمان باید مصرف گردد و آب نیز

به میزان مناسب ریخته شود. بهتر است قبل از اضافه کردن شن و ماسه و سیمان آب داخل

میکسر ریخته شود. اما برای بدست آمدن نتیجه مطلوب باید طرح اختلاطراحی شود و

متناسب با فهم کارگران و وسایل اندازه گیری موجود ساده سازی شود. برای کارگر اضافه

کردن مثلاً ۴۰ کیلوگرم شن داخل میکسر ملموس نیست ولی ۱۰ تا بیل ملموس است. یا

اضافه کردن ۳۰ لیتر آب؛ اگر با سطل آب داخل میکسر ریخته می شود می توانید حجم

تقریبی در هر بار پر نمودن را محاسبه کنید و مثلاً اگر در هر بارسطل ۱۰ لیتر می گیرد پس

باید ۳ تا سطل آب داخل میکسر ریخته شود.

استفاده از ستون ریز:

ستون ریز یک دستگاه ارابه مانند از دارای یک مخزن متحرک و یک کابل کشنده و یک نقاله

حمل برای رساندن مخزن به بالای ستن. بتن داخل مخزن قیفی شکل آن ریخته می شود و با

استفاده از یک قرقره و نیروی برق قرقره شروع به جمع شدن می کند و مخزن روی نقاله

حرکت می کند و بالا می رود. و در انتهای دهانه قیف به سمت داخل ستون می چرخد و بتن

داخل ستون می ریزد.

دستگاه ویبره:

دستگاه ویبره چه در بتن ریزی پمپی و چه در این نوع بتن ریزی مورد استفاده قرار میگرد. بعد

از هر مرحله بتن ریزی باید ویبره کردن انجام شود. کار ویبره این است که بتن ریخته شده را

می لرزاند تا به طور کامل در همه جای قالب و در لابه لای میلگرد ها جای بگیرد. ویبره باید

اصولی باشد. علمک ویبره باید به طور عمودی وارد بتن شود و بعد از ۴ تا ۳ ثانیه لرزاندن خارج

شود و نقطه دیگری ویبره انجام شود. از ویبره نباید برای حرکت دادن بتن به جلو استفاده

کرد. این کار در بتن ریزی سقف ها در زمانی که روانی بتن کم است و تراکم میلگرد زیاد است

خیلی رواج دارد. استفاده از ویبره به این شکل یا ویبره کردن زیاد باعث جدا شدن خمیر

سیمان از سنگدانه بتن می شود وتاثیر منفی در مقاومت و عملکرد بتن دارد.

آزمایش بتن ستون:

اهمیت بتن ستون ها و دیوار ها کمتر از سقف ها نیست. متاسفانه این طور جا افتاده است

که بازرسین ساختمانی از جمله ناظران ساختمان در مرحله اجرای سقف از ساختمان بازدید

می کنند و همه جزییات را چک می کنند ؛ بتن ریزی باید در شرایط ایده آل باشد، تست بتن

حتماً انجام شود . اما در مرحله اجرای ستون ها حتی یکبار هم از پروژه بازدید نمی کنند.

شاید این به خاطر نقص در ساز وکار شهرداری نیز باشد. گزارش مرحله ای که ناظر باید در

سامانه شهرداری ثبت نماید گزارش اجرای سقف است. به همین دلیل این تصور اشتباه ایجاد شده است.

اگر کار نظارت ساختمانی را برعهده دارید حتماً مثل سقف ها به اجرای درست و عمل آوری

ستون ها نیز دقت کنید. حداقل برای سقف های اول و دوم از اجرای ستون های نیز بازدید به

عمل آورید و مطمئن شوید که مواردی که در این مقاله اشاره کردم رعایت بشود.

جوشکاری در آزمون نظام مهندسی

جوشکاری در آزمون نظام مهندسی :

نکته ۱ : آیین نامه طراحی ساختمان در برابر زلزله ۲۸۰۰ :

تمام جوش های لب با نفوذ کامل در اتصالات باید به روش اولتراسونیک و یا رادیو گرافی مورد آزمایش قرار گیرد

.با تشخیص دستگاه نظارت بر روی جوش های با نفوذ نسبی که در وصله ستون ها استفاده شده آزمایش رادیوگرافی انجام داد .

ورق های ضخیم تر از ۳۸ میلی متر که در معرض کرنش هایی در جهت ضخامت ناشی از انقباض جوش هستند بعد از جوشکاری باید تحت آزمایش اولتراسونیک قرار گیرد.

نکته ۲ : استفاده از الکترود معیوب می تواند معایبی را در جوش باعث شود که مهمترین آنها به قرار زیر است :

1. ایجاد قوس الکتریکی شعله ور
2. افزایش مقدار و مسافت پاشش جرقه های جوش
3. ایجاد آخال و حفرات در فلز جوش
4. پودر شدن پوشش الکترود
5. تاول زدن پوشش الکترود
6. احتیاج به ولتاژ بالا برای انجام جوشکاری
7. افزایش احتمال ورود هیدروژن به فلز جوش بویژه در فولادهای سختی پذیر و افزایش سختی و تردی فلز جوش
8. ایجاد کریستال سفید رنگ روی پوشش الکترو فاسد
9. عدم پایداری قوس و خاموش و روشن شدن آن
10. ظاهر نامناسب مهره های جوش و کاهش اندازه و ابعاد آنها
11. بروز سوختگی های کناره جوش
12. باقی ماندن سرباره در داخل فلز جوش
13. ترک های زیاد در منطقه HAZ

نکته ۳ : در ارتباط با الکترود E7018 :

برای صفحات ورق ۶۵>t>40 جوش تحت حفاظت گاز ST52 با الکترود E70 فولاد پر مقاومت مناسب است

نکته ۴ : وقوع هرگونه ترک به هر صورت سطحی یا عمیق باعث مردود شدن جوش خواهد شد .

نکته ۵ : اعوجاج یا انحناء طولی :

وقتی رخ می دهد که شرایط انبساط و یا انقباظ غیریکنواخت بوجود می آید . به علت انقباض و جوش های طولی نامتعادل نسبت به کار خنثی اعوجاج طولی یا شمشیری شدن رخ می دهد .

نکته ۶ : حداقل بعد جوش تابع ضخامت قطعه نازکتر می باشد :

از طرفی نباید بعد جوش از ضخامت نازکترین قطعه متصل شونده تجاوز کند حداکثر بعد جوش گوشه در لبه ی قطعات متصل شونده به این شرح است :

در قطعات با ضخامت مساوی یا کمتر از ۶ میلی متر ، از ضخامت قطعه بیشتر نباشد در قطعات با ضحامت بیش از ۶ میلی متر حداکثر بعد مساوی ضخامت قطعه منهای ۲ میلی متر باشد .

نکته ۷ : در نشریه ۵۵ :

به طور کلی سوراخ کردن ورق های ضخیم تر از ۱۲ میلی متر و یا ورق های ساخته شده از فولاد مخصوص قوی و سخت باید با مته صورت بگیرد .

نکته ۸ : در مبحث یازدم مقررات ملی ساختمان : سوراخ کاری برای پیچ یا پرچ فقط می تواند به وسیله مته یا منگنه انجام شود سوراخ کاری با منگنه فقط برای ورق های به ضخامنت حداکثر ۱۲ میلی متر مجاز است .

نکته ۹ : وقتی که درجه ی حرارت فلز پایه کمتر از صفر باشد با اعمال پیش گرمایش درجه حرارت آن باید به ۲۰ درجه ی سانتی گراد برسد .

نکته ۱۰ : در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان :

قطعات اتصال یافته به هم توسط پیچ پر مقاومت باید کاملا به هم جفت شوند و در بین آنها نباید از واشرهای پرکننده یا هرنوع مصالح فشار پذیر استفاده نمود موقعی که قطعات جمع و نصب می شوند باید کلیه سطوح اتصال ( شامل سطوح مجاور سرپیچ و طرف مهره ) فاقد هرگونه پوسته شدگی و یا مواد زاید باشند مخصوصا سطوح تماس اتصالات اصطکاکی باید کاملا تمیز بوده و اثری از رنگ ، لاک ، انواع روغن و مصالح دیگر در آنها وجود نداشته باشد .

در مبجث دهم : در اتصالات اتکایی غیراصطکاکی وجود رنگ با هر ترکیب شیمیایی در سطح مجاور پیچ مجاز است .

نکته ۱۱ : برای جوشکاری اتصال ساده تیر به تیر با نبشی جان روی تیرچه دور تا دور و روی تیر اصلی فقط دو خط قائم با دو برگشت جوشکاری می شود .

نکته ۱۲: چون اتصال صلب تیر به ستون در ورق های تحتانی و فوقانی انتقال لنگر صورت می گیرد برای جوش این اتصالات از جوش شیاری با نفوذ کامل به صورت نیم جناغی استفاده می شود .

نکته ۱۳ : در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان :

کلیه جوش های گوشه که در لبه کناری و یا ضلع انتهایی عضو انجام می شود باید در انتهای ضلع و بر روی ضلع دیگر برگشت داده شود که به آن قلاب می گویند . حداقل طول این برگشت ۲ برابر بعد جوش می باشد . این شرط شامل جوش های گوشه قائم و جوش های گوشه سربالا در تکیه گاه های لچکی (براکت) و برای نبشی ها نشیمن قید اتصالات و نظیر می باشد .

نکته ۱۴ : موقعی که اتصال عضو تحت کشش توسط جوش انجام شود برای جلوگیری از پیچش طول جوش ها باید کنترل شود .

نکته ۱۵ : در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش ۹۲ :

سوراخ های بزرگ فقط در اتصالات اصطکاکی مجاز می باشند .

نکته ۱۶ : پرکردن فضاهای خالی زیر کف ستون به کمک ملات خیلی روان ضد انقباض را گروت ریزی می گویند .

نکته ۱۷ : اگر جوش به صورت مقعر جدا گردد امکان ترک خوردگی در آن بیشتر خواهد شد .

نکته ۱۸ : در لبه مصالحی با ضخامت کمتر و مساوی ۶ میلی متر ، حداکثر اندازه ساق جوش گوشه برابر با ضخامت ورق خواهد بود .

نکته ۱۹ : در نشریه ۵۵ :

جوشکاری در آزمون نظام مهندسی ، هنگام تمیز کردن پوسته های روی جوشکاری با برس و چکشی گلزن برای جلوگیری از برخورد پوسته ها با چشم باید از عینک سفید مخصوص استفاده شود .

نکته ۲۰ : در آیین نامه جوشکاری ایران :

تقه کاری ، کار مکانیکی روی فلز جوش توسط ضربات چکش به منظور کاهش تنش های پسماند و کاهش تنش های انقباضی است و بعد از ذوب و قبل از سرد شدن انجام می شود .

نکته ۲۱ : در نشریه ۵۵ :

قبل از انجام هر عبور باید هرگونه گل یا سرباره ، عبورهای قبلی برداشته شده و سطح جوش و لبه های فلز پایه با برس سیمی تمیز گردد .

نکته ۲۲ : استاندارد ۲۸۰۰ :

جوشکاری در آزمون نظام مهندسی ، محل وصله هایی که در آنها از جوش لب یا نفوذ نسبی استفاده شده است باید حداقل ۹۰ سانتی متر با بال تیر فاصله داشته باشد .

نکته ۲۳ : در این اتصال عضو بادبند بر روی صفحه اتصال به وسیله جوش یا پیچ و پرچ متصل شده است و خود صفحه اتصال توسط جوش های افقی و قائم به قیر و ستون و جوش می گردد .

الکترود های زود جوش دارای قابلیت انجماد سریع فلز جوش می باشند که در جوشکاری های سربالا و سقفی بسیار مهم است این الکترودها دارای قوسی قوی و نفوذی می باشند .

نکته ۲۴ : طبق مقررات ملی ساختمان :

جوشکاری در آزمون نظام مهندسی ، حداقل بعد جوش گوشه تابع ضخامت قطعه نازکتر می باشد از طرفی نباید بعد جوش از ضخامت نازکترین قطعه متصل شونده تجاوز کند.

پیشنهادات و توصیه هایی جهت کنترل ترک های سازه

پیشنهادات و توصیه هایی جهت کنترل ترک های سازه

بخش پیش رو لیستی از پیشنهادات برای رسیدن به بتن با ترکهای کمتر در اجرا ارائه می نماید:

1. به کار گیری سنگدانه ها با بزرگترین اندازه ممکن و جمع شدگی کمینه

2. حداکثر سازی حجم سنگدانه

3. استفاده از سنگدانه های درشت دانه و ریزدانه با وزن مخصوص باال و با قدرت جذب به ترتیب کمتر از ۰.۵ و ۱.۵ درصد

4. استفاده از سیمان تیپ ۲ 

5. میزان سیمان کم تر ۴۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب

6. نسبت آب به سیمان کم تر از ۰.۴۵

7. استفاده از مواد افزودنی کاهندهی جمع شدگی SRA (1 درصد-۲ درصد)

8. استفاده از الیاف مصنوعی و فولادی (کم تر از یک درصد )

9. میزان هوای بیشتر (حداقل ۶ درصد )

10. اسلامپ کم تر (حداکثر ۷۰ میلی متر)

11. حداکثر درجه حرارت بتن ۲۷ درجه ی سلسیوس

12. حداقل دمای محیط ۷ درجه سلسیوس

13. دمای بتن حداقل ۵ تا ۱۰ درجه سانتی گراد سردتر از دمای محیط

14. تفاوت دمایی حداقل ۱۲ درجه سلسیوس برای حداقل ۲۴ ساعت

15. دهانه طولانی را به صورت طولی تقسیم کرده و بتن ریزی نوارها به صورت یک در میان

16. شروع بتن ریزی از دهانه های میانی در تیرهای پیوسته

17. بتن ریزی در سطح بالای از رطوبت

18. بتن ریزی در شرایط باد با سرعت کم

19. بتن ریزی در عصر وشب

20. مدت زمان عمل آوری بالا (۱۴ روز برای سیمان تیپ ۲)

21. استفاده از عرشه هایِ پل با دهانه ساده

⭕️سرویس بهداشتی

سرویس‌های بهداشتی کوچک عنصری مهم در دکوراسیون منزل نقلی هستند. در این مطلب می‌خواهیم به شما بگوییم به چه مقدار فضا برای ساخت یک سرویس بهداشتی کوچک در خانه خود احتیاج دارید.

ارتفاع استاندارد درهای سرویس بهداشتی ۲۰۳ تا ۲۰۴ سانتی‌متر است

درهای سرویس بهداشتی های کوچک
قبلا در مطلبی انواع درب های چوبی در دکوراسیون منزل  را به شما معرفی کردیم. شما برای انتخاب درب سرویس بهداشتی می‌توانید از بین انواع و ابعاد مختلفی انتخاب کنید. این درها می‌توانند سبک4ی شبیه دیگر درهای موجود در خانه شما داشته باشند. عرض متداول این درها ۷۱، ۷۶، یا ۸۱ سانتی‌متر است.

درهایی که صندلی چرخ‌دار را بتوان از آن‌ها عبور داد باید حداقل ۹۱ سانتی‌متر عرض داشته باشند. البته اگر فضای خانه شما خیلی اجازه استفاده از درهایی با عرض‌های زیاد را نمی‌داد می‌توانید از دری با پهنای ۶۱ سانتی‌متر هم استفاده کنید، اما عرضی کم‌تر از این عدد موجب ناراحتی در عبور و مرور می‌شود و هم‌چنین باید حتما آن را سفارش دهید، چون چنین عرضی در بازار وجود نخواهد داشت.

ارتفاع استاندارد درهای سرویس بهداشتی ۲۰۳ تا ۲۰۴ سانتی‌متر است و بهتر است ارتفاع این درها را با ارتفاع دیگر درهای موجود در خانه خود هماهنگ کنید. درهای دو‌لته اگر به خوبی کار گذاشته شوند بسیار کارآمد خواهند بود به ویژه این‌که وقتی باز می‌شوند فضای کم‌تری از دیوار را اشغال می‌کنند. درهای خزینه‌رو (دری که به صورت کشویی وارد دیوار توخالی کنار درگاه می‌شود) و درهای کشویی نیز همان‌طور که در عکس سوم مشاهده می‌کنید گزینه‌های مناسبی برای سرویس بهداشتی هستند.

 سرویس بهداشتی ها دارای کاسه‌هایی گرد یا دراز با ابعاد استانداردی هستند

توالت‌ فرنگی در سرویس بهداشتی های کوچک
سرویس بهداشتی نیز در انواع و اقسام گوناگونی مانند یک‌تکه و دو‌تکه تولید می‌شوند. همان‌طور که در عکس بالا می‌بینید توالت‌هایی نیز وجود دارند که به دیوار نصب می‌شوند و فلاش تانک آنها مخفی است.

اگر به دنبال خرید یک سرویس بهداشتی هستید، بهترین و مناسب‌ترین نوع را انتخاب کنید. گزینه‌های دیگر در این زمینه می‌تواند توالت‌هایی با ارتفاع‌ نشیمن مختلف، کنترل‌های الکترونیکی گوناگون، و یا سطوح مختلفی از مصرف آب باشند. پیش از خرید توالت برای سرویس بهداشتی کوچک خانه خود حتما در مورد این ویژگی‌ها تحقیق کنید.

همان‌طور که در عکس قبلی، ممکن است فضایی که قرار است سرویس بهداشتی کوچک در آن قرار بگیرید باریک یا زیر راه‌پله باشد و یا هر دو. در این مورد توالت را از پشت در جایی نصب کنید که سقف کم‌ترین ارتفاع را دارد. شما به طور نرمال برای استفاده از سرویس بهداشتی خم می‌شوید، پس اگر فضای شما کوچک است از این امکان برای استفاده بهتر از فضاها بهره ببرید. با این حال، توالت را در فضایی که کم‌تر از ۱۵۲ سانتی‌متر ارتفاع دارد قرار ندهید.

ممکن است براساس شرایطی که دارید در ارتفاعی اندکی کم‌تر از ۱۵۲ سانتی‌متر هم توالت را نصب کنید، اما اگر ارتفاع شما در قسمتی کم‌تر از ۱۲۲ سانتی‌متر است، بهتر است از این قسمت برای قرار دادن فضاهای نگهدارنده و کابینت‌ها استفاده کنید.

سرویس بهداشتی نیز در انواع یک‌تکه و دو‌تکه تولید می‌شوند

مسئله دیگری که هنگام انتخاب و نصب توالت‌ها باید در نظر گرفته شود مسئله فضای پیرامونی و فاصله حداقلی سرویس بهداشتی است. این مسئله خیلی به مکان قرارگیری توالت، دستورالعمل‌های محلی در مورد نصب، و ویژگی‌های آن بستگی دارد. هم‌چنین نوع توالتی که برای نصب انتخاب می‌کنید نیز در این مورد اثرگذار است.

طراحی سرویس بهداشتی

در بهترین حالت باید در هر سمت فضای مرکزی سرویس بهداشتی حدود ۳۸ سانتی‌متر فضای خالی وجود داشته باشد که در مجموع توالت باید در فضایی با عرض ۷۶ سانتی‌متر نصب شود. هم‌چنین جلوی سرویس بهداشتی شما باید حداقل ۶۱ سانتی‌متر با دیوار یا شی مقابل‌اش فاصله داشته باشد. این اندازه‌ها براساس کدها و دستورالعمل‌های ساختمانی عنوان شده‌اند.

هم‌چنین به یاد داشته باشید که سرویس بهداشتی ها دارای کاسه‌هایی گرد یا دراز با ابعاد استانداردی هستند. کاسه‌های دراز حدود ۷ سانتی‌متر به عمق کلی توالت اضافه می‌کنند، در نتیجه یک توالت با کاسه گرد حدود ۶۹ سانتی‌متر و با کاسه دراز ۷۶ سانتی‌متر (۶۹+۷) عمق دارد.

دکوراسیون سرویس بهداشتی

روشویی ها در سرویس بهداشتی های کوچک
روشویی های سرویس‌‌های بهداشتی کوچک برای شستشوی سریع دست‌ها طراحی می‌شوند، بنابراین می‌توانند خیلی کوچک باشند، همان‌طور که در این فضا مشاهده می‌کنید، و یا کمی سخاوتمندانه‌‌تر باشند، مانند عکس‌هایی که در ادامه می‌آیند.

شما می‌توانید روشویی هایی پیدا کنید که مخرن آن‌ها طول و عرضی حدود ۳۰ سانتی‌متر دارند و به سادگی به دیوار نصب می‌شوند. تا زمانی که حداقل ۶۱ سانتی‌متر فضای خالی در مقابل روشویی وجود دارد شما می‌توانید از چنین چیدمانی در سرویس بهداشتی استفاده کنید. انتخاب مناسب روشویی واقعا ضروری است، پس در انتخاب آن دقت کنید.

سرویس‌‌های بهداشتی کوچک برای شستشوی سریع دست‌ها طراحی می‌شوند

سرویس بهداشتی که در عکس بالا مشاهده می‌کنید در فضایی ساخته شده که از قبل در خانه وجود داشته است (پلان آن در عکس زیر مشخص است). فضای قبلی این سرویس بهداشتی یک گنجه قدیمی و زشت بوده که به ندرت از آن استفاده می‌شده است. هم‌چنین در این فضا یک کمد قدیمی وجود داشته که دیگر به آن نیازی نبوده است.

این سینک پایه‌دار در فضایی قرار گرفته که ابعاد آن ۹۱ در ۲۱۳ سانتی‌متر است. سرویس بهداشتی درست در مقابل سینک و در دیواری انتهایی فضا قرار گرفته و در ورودی هم در طول این فضای بسیار کوچک واقع شده است.

استانداردهای سرویس بهداشتی

اگر شما فضای کافی در سرویس بهداشتی برای قرار دادن روشویی ها و کابینت‌های استاندارد در اختیار داشته باشید، این امکان را خواهید داشت که از میان محصولات متنوع و گوناگون مناسبت‌ترین و بهترین گزینه موجود را انتخاب کنید.

البته لازم به ذکر نیست که کاملا در چنین فضایی این امکان را دارید که روشویی و کابینت‌ها را به صورت سفارشی و مخصوص فضای خود تهیه کنید. به طور معمول عمق اکثر روشویی های پایه‌دار، البته از هر نوعی، حداقل ۴۱ سانتی‌متر است اما عمق‌های دیگر مانند ۵۱ تا ۵۶ سانتی‌متر نیز در بازار موجود است. روشوییهایی که درون کابینت‌ ساخته می‌شوند حدود ۵۳ تا ۶۱ سانتی‌متر عمق دارند.

هم‌چنین ارتفاع معمول این سینک‌ها بین ۸۶ تا ۹۱ سانتی‌متر است. برای مثال روشویی که در عکس قبل مشاهده کردید به صورت سفارشی ساخته شده بود و ۸۱ سانتی‌متر ارتفاع داشت.

طراحی سرویس بهداشتی

ابعاد کف سرویس بهداشتی کوچک
وقتی فضاهایی مخصوص این نوع سرویس‌های بهداشتی ساخته می‌شود و یا در فرایند بازسازی فضای کافی برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود، سرویس‌های بهداشتی کوچک را می‌توان در فضایی که هر ضلعش حدود ۱۵۲ سانتی‌متر است به راحتی طراحی کرد و ساخت. چنین فضایی این امکان را فراهم می‌کند که یک روشویی پایه‌دار و یک توالت را در یک دیوار نصب کرد، در ورودی را در دیوار کناری قرار داد، و اگر امکانش بود یک پنجره را در دیوار دیگری تعبیه کرد.

طراحی سرویس بهداشتی های کوچک

البته ذکر این نکته هم مهم است که دیوار پشت توالت‌ها، و گاهی سینک‌ها، باید قطری بیشتر از دیوارهای معمولی داشته باشند تا بتوان به راحتی لوله‌کشی مربوط به سرویس بهداشتی و روشویی را در درون آن‌ها انجام داد. این مسئله در مورد فاضلاب از اهمیت زیادی برخوردار است.

نوع ساخت ‌و ساز بسته به منطقه و نوع ساختمان بسیار متفاوت است، به همین دلیل در هنگام ساخت چنین سرویس‌های بهداشتی‌ به این نکته توجه کنید که بدنه کلی ساختمان از چه جنسی است و ابعاد آن براساس چه سیستمی طرح‌ریزی شده است.

برای مثال بازسازی در ساختمانی که دیوارهای آن نازک‌تر از استاندارد دیوارها هستند پیروی از ملاحظات دیگری از آن‌چه تاکنون به آن اشاره کردیم می‌طلبد.

طراحی داخلی سرویس بهداشتی کوچک

خروجی‌های الکتریکی یا پریزها در سرویس بهداشتی کوچک
یک خروجی الکتریکی یا پریز (در سیستم سیم‌کشی برق، نقطه‌ای که از آن برق گرفته می‌شود تا به لوازم و تجهیزات برقی داده شود) باید براساس دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های ساختمانی در درون سرویس بهداشتی نصب شود. طبق اکثر آیین‌نامه‌های ساختمانی پریزها باید در فاصله ۹۱ سانتی‌متری از لبه خارجی روشویی و در ارتفاع مناسبی که خطر چندانی ندارد نصب شود.

طراحی دکوراسیون سرویس بهداشتی

طراحی پنجره‌ها در سرویس بهداشتی کوچک
اگر در سرویس بهداشتی از پنجره به عنوان سیستم تهویه استفاده می‌شود، فضای آن باید ۱۵ درصد مساحت کلی اتاق و یا حداقل ۴۵۰ سانتی‌متر مربع باشد. از تهویه مکانیکی نیز می‌توان به جای پنجره استفاده کرد که امر بسیار متداولی است.

نکته مهم در این زمینه این است که دستگاه تهویه باید ۵ بار در ساعت هوای داخلی سرویس بهداشتی را به فضای بیرون از ساختمان انتقال دهد که این عدد براساس آیین‌نامه‌های ساختمانی تعیین شده است. تمامی فن‌ها که برای این منظور به کار گرفته می‌شوند دارای دفترچه‌های راهنمایی هستند که در آن میزان هوایی را که در فضا به گردش درمی‌آورند ذکر شده است.

دکوراسیون سرویس بهداشتی

وقتی فضای کافی و بودجه زیاد در اختیار دارید، سرویس‌های بهداشتی می‌تواند تبدیل به فضاهایی بسیار لوکس شود، مانند سرویس بهداشتی که در عکس بالا مشاهده می‌کنید. پلانی که در عکس زیر مشاهده می‌کنید نشان‌دهنده برخی از ابعادی است که برای طراحی فضاهای بزرگ بسیار مناسب است.

در چنین فضاهایی بهتر است یک کابینت و یک پیش‌خان برای انجام راحت‌تر امور پیش‌بینی کنید و توالت را به گونه‌ای قرار دهید که وقتی وارد فضا می‌شوید خیلی به چشم نیاید؛ امری که در فضاهای کوچک اتفاق می‌افتد.

استانداردهای سرویس بهداشتی

وسایل جانبی و اکسسوری ها در سرویس بهداشتی کوچک
برای محل قرارگیری جادستمالی‌ها هیچ آیین‌نامه ساختمانی وجود ندارد. با این حال، استانداردی که در این مورد وجود دارد این است که این وسایل باید حدود ۶۱ سانتی‌متر بالاتر از سطح زمین نصب شوند.

بهتر است جادستمالی را در دیوار کناری توالت‌ها به گونه‌ای نصب کنید که هم دسترسی به آن‌ها راحت باشد و هم هنگام رفت و آمد و حرکات دیگر مانعی در برابر شما ایجاد نشود.

طراحی سرویس بهداشتی

عناصر دیگری که در سرویس بهداشتی کوچک نصب می‌شوند - مانند روشنایی‌ها، جاصابونی‌ها، و آینه‌ها - همگی باید براساس سبک طراحی و چیدمان کلی سرویس بهداشتی انتخاب و نصب شوند. آینه‌ها هم می‌توانند خیلی کوچک باشد و هم کل فضای یک دیوار را پوشش دهند.

چراغ‌های دیواری که کمی بالاتر از آینه نصب می‌شوند منبع نوری بسیار خوبی برای این فضا هستند. همچنین منابع نوری که از پشت به فضا می‌تابند و روشنایی‌های سقفی نیز منابع نوری بسیار خوبی برای سرویس‌های بهداشتی کوچک هستند. سرویس بهداشتی با نورپردازی خیره کننده می تواند در روحیه شما تاثیر گذار باشد.

    استانداردهای سرویس بهداشتی

• فاصله سرویس بهداشتی ازمحل کارباید100cmباشد.
• اگرتهویه از طریق پنجره و فقط از یک طرف صورت گیرد و مساحتی حدود ۱۷۰۰ سانتیمترمربع نیازاست. در صورت محدودیت فضااین مساحت حدود۱۰۰سانتیمترمربع می‌باشد.
• کف نباید لغزنده باشد و باید در برابرآب مقاوم باشد و به آسانی نیز تمیز شودهمچنین کف باید بدون درز وشکاف وقابل شستشوباشد.
• دیوارها حداقل باید تا ارتفاع ۲متری کاشی بوده ونیز قابل شستشو باشد.
• دما ی مناسب برای سرویس‌های بهداشتی ۲۱ درجه سانتیگراد می‌باشد.
• برای هر دودستشویی حداقل یک آینه نصب شود.
• حداقل ارتفاع مخصوص توالت با چهارWC یا کمتر می‌تواند2/20متر باشد.
• حداقل عرض اتاقک هر توالت باید ۸۵سانتیمتر باشد.
• حداقل عرض اتاقک هر توالت بایدبیش از ۱۱۰سانتیمتر باشد.
• حداقل طول اتاقک هر توالت باید۱۵۰سانتیمتر باشد.
• فاصله مرکز دو دستشویی باید ۶۰سانتیمتر باشد.
• فاصله دستشویی از کنار دیوار ۴۵سانتیمتر باشد.
• حمام محیطی مرطوب است به همین علت در صورتی که تاریک باشد محیط مناسبی برای رشد قارچها خواهدبود بنابراین بسیار ضروری است که به گونه‌ای طراحی شودکه حتما نور طبیعی به داخل آن بتابد.
• اندازه درب توالت عرض آن۶۰ سانتیمتر وحداکثر۷۵سانتیمتر باشد.

منبع  : ویکی پیدیا

---

جزئیات نصب سنگ توالت ایرانی

سنگ توالت از جنس چینی لعابدار و در رنگها و طر حهای مختلف ساخته میشوند. ابعاد متوسط آ نها 595×400 میلی متر است

برای کار گذاشتن سنگ توالت باید به چند نکته ی عمده توجه شود:
-1 زیرسنگ توالت باید کاملاً از مصالح مناسب مانند ماسه ی نرم پر شده باشد. ماسه ی نرم موجب میشود که یک بستر مناسب برای کار گذاشتن کاسه ی توالت به وجود آید از شکستن سنگ توالت جلوگیری کند.

-2 عایقکاری کف توالت باید در زیر سنگ توالت به صور ت یکپارچه قرار گرفته و تا داخل لوله ی فاضلاب ادامه یابد.

-3 سطح سنگ توالت باید همتراز با کاشی کف باشد.

-4 محور طولی سنگ توالت نباید در جهت محور قبله قرار بگیرد.

-5 در هر طرف سنگ توالت باید حداقل 30 سانتیمتر فاصله از دیوار تمام شده ی اطراف منظور شود(شکل 74 - 1)

 

---

نکات فنی نصب سنگ توالت ایرانی از دید گروه کاشی و سرامیک استادکاران

بعد از انجام مراحل دیوار چینی ،لوله کشی و قیرگونی نوبت به اجرای کاشی دیوار می رسد .معمولاً بعد از نصب و بند کشی کاشی دیوار برای اجرای سرامیک کف باید ابتدا سنگ توالت را نصب و دقیق نماییم سپس اطراف آن را سیمانکاری و زیرسازی میکنیم تا کار نصب سرامیک کف صورت گیرد یکی از نکات قبل از نصب کاشی دیوار باید رعایت کرد اندازه ارتفاع خط تراز از کف میباشد که بستگی به گود و نیم گود یا تخت بودن سنگ توالت از ارتفاع 10 تا 26 سانتی از کف بسته میشود تا بعد از نصب سنگ توالت و اجرای کف مقدار زیادی از کاشی دیوار زیر کار نماند .معمولاً برای زیبایی کار نیاز است در حدود 1 تا 4 سانت از کاشی دیوار زیر کار کاشی کف بماتند و اما بریم سر مطلب و نکات اصلی در نصب کاسه توالت ایرانی :
کاسه توالت های ایرانی از سایز ها و گودیهای مختلف برخوردارند که اندازه معمول آنها 48*65 میباشد و گودی آنها از 12 تا 26 سانت میباشد که هر چقدر گودتر باشند بهداشتی تر و اصولی تر است و نوع های درجه یک آنها هم دارای زوایای گونیا تر ، ترازی سطح بهتر، و لعاب بهتر هستند :
گروه استادکاران در هنگام نصب باید اصول زیر را رعایت می کند :نصب معمولاً بعد از عملیات قیرگونی و لوله کشی صورت میگیرد:1.مستحب است رو به قبله نباشد و با زاویه ای 90 درجه نسبت به جهت قبله نصب شود.2.مکان خروجی را با لوله فاضلاب فیت نمایید طوری که داخل لوله فاضلاب رود و در صورت جواب ندادن کف مقداری لوله داغ کرده و اضافه نمایید .در ضمن برای اینکه ماسه و ملات از درز ها نفوذ نکند فضا های خالی اتصال را با ملات سفت یا گونی نخی بپو شانید .3.لوازم پشت کاسه توالت مانند توپی و عصایی فلاش تانک را اندازه و با چسب پولیکا نصب نمایید .4.سطح کاسه را با کمک تراز و شمشه تراز نمایید در ضمن گروه استادکاران برای راحتی و بهداشت بیشتر کمی کاسه را به سمت خروجی فاضلاب شیب دهیم .5.کاسه توالت را با یکی از دیوار ها که زاویه دید بالایی دارد با کمک متر سرو ته زده تا خوش نما تر شود و کج نباشد .6.برای تراز کردن و نصب پایه ها از آجر و تکه های سرامیک استفاده نمایید .7.بعد از محکم کردن پایه ها و مطمئن بودن از ترازی و سرو ته کاسه نوبت به پر کردن زیر آن میباشد . که ترجیحن برای پر کردن زیر آن از ماسه خالی استفاده میشود .حد الامکان از پر کردن زیر کاسه با ملات خود داری شود .8.بعد از پر کردن زیر کاسه توالت نوبت به زیر سازی و نصب سرامیک میرسد .9.سرامیک را هم از کنج در دید رس شروع میکنیم تا تیکه خوری آن کمتر و نمای کار بهتر شود