مقاوم سازی ستون بتنی مطابق آیین نامههای طراحی باید از حداقل بعد عرضی کافی برخوردار باشند. زمانی که ستونهای بتنی دارای نسبت طول به عرض زیاد میباشند تحت خمشهای دو محوره دچار خرابی میگردند.
تقویت ستون بتنی به منظور افزایش مقاومت محوری، خمشی و برشی و همچنین برای افزایش ظرفیت شکلپذیری ستون در نزدیکی محل اتصال به تیر و مقاوم نمودن محل وصلههای ضعیف نیز صورت میپذیرد.
شکل 1- نمونهای از خوردگی میلگرد و شکست برشی ستون
شکست تُرد و برشی ستونهای بتنی به دلیل ماهیت ناگهانی آن بدترین نوع شکست میباشد. به همین دلیل همواره سعی بر آن است که مکانیسم کنترل کننده خرابی ستون بصورت خمشی باشد و ستون نباید به عنوان عضوی ضعیف در قاب سازهای عمـل نماید. در شکل 1 نمونهای از شکست برشی ستون دیده میشود.
از دیگر خرابیهای ستون میتوان به کمانش آرماتورهای طولی، عدم دورگیری مناسب و طول ناکافی وصلهها اشاره نمود که در اشکال 2-الف، ب و پ به ترتیب نشان داده شدهاند.
خاموتهایی که دارای اعوجاج بوده و یا تحت زاویه 135 درجه و با طول مناسب خم نمیگردند، نمیتوانند از کمانش میلگردهای طولی جلوگیری کرده و یا دورگیری مناسبی برای بتن ایجاد نمایند. این امر منجر به شکست ستون قبل از تشکیل مفصل پلاستیک در تیر میگردد.
در ستون های بتنی به علت لغزش آرماتورهای طولی در محل وصلهها، مفصل پلاستیک در این نواحی ایجاد میگردد و طی چند سیکل ابتدایی خمش غیر الاستیک، ظرفیت باربری ستون به میزان قابل توجهی کاهش مییابد.
در سالهای اخیر روشهای تقویت ستون مختلفی برای بهبود ظرفیت خمشی، برشی و شکلپذیری ستون ها توسط افزایش دورگیری جانبی ناحیه مفصل پلاستیک ارائه شده است که عملکرد مناسبی طی زلزله های مختلف داشتهاند. این روشهای تقویت ستون عبارتند از:
ژاکت بتنی شامل لایهای از بتن، میلگردهای طولی و خاموتهای بسته میباشد. ژاکت بتنی مقاومت خمشی و برشی ستون را افزایش میدهد و افزایش شکلپذیری ستون در این حالت کاملاً مشهود است.
روکش بتن آرمه در مواردی که میزان شدت آسیبهای وارده به ستون زیاد باشد و یا ستون از ظرفیت کافی در برابر نیروهای جانبی برخوردار نباشد، بکار گرفته میشود. ژاکت بتنی بسته به شرایط میتواند دور تا دور ستون و یا در یک وجه آن اجرا شود.
مناسب بودن طرح ژاکت بتنی به پیوستگی آن با عضو بستگی دارد. اگر ضخامت ژاکت بتنی کم باشد، افزایش سختی درستون مقاوم سازی شده محسوس نمیباشد. ژاکت بتنی ستون باعث افزایش ابعاد ستون میگردد که علاوه بـر مسائل معماری، وزن ساختمان را نیز افزایش میدهد.
گاهی عملکرد مرکب بتن قدیم و روکش، صرفاً از طریق چسبندگی بین آنها (با توجه به زبر بودن سطح بتن قدیمی) تأمین میگردد که میتوان برای ایجاد اتصال قویتر بین قفس قدیم و جدید از آرماتور Ω که به میلگردهای قدیمی و جدید جوش شـدهاند، استفاده نمود. البته درشرایطی که ابعاد ستون مقاوم سازی شده بزرگ باشد و دورگیری تمام میلگردهای جدید به صورت حداقل یک در میان امکانپذیر نباشد، استفاده از تنگ های متصل کننده بمنظور جلوگیری از کمانش میلگردهای طولی، ضروری خواهد بود. (شکل 2)
شکل2- نحوه ایجاد اتصال مناسب بین بتن جدید و قدیم الف) بدون استفاده از تنگهای متصل کننده و ب) با استفاده از تنگهای متصل کننده
شکل 3- نحوه ایجاد اتصال مناسب بین بتن جدید و قدیم از یک وجه ستون
در صورتیکه ژاکت بتنی ستون تنها در قسمتی از ستون اجرا گردد، باید خاموتهای قدیم نمایان شده و خاموتهای جدید به آنها جوش شوند.
اگر بنا به دلایلی افزایش ظرفیت برشی بدون افزایش ظرفیت خمشی مد نظر باشد، پوشش بکار گرفته شده میتواند به سقف و تیرها متصل نباشد و اگر افزایش ظرفیت خمشی ستون نیز مد نظر است پوشش بکار گرفته شده باید از سقف عبور نماید (شکل4).
شکل 4- استفاده از ژاکت بتنی الف- تقویت ستون بتنی (خمشی) ب-تقویت ستون بتنی (برشی)
به هنگام استفاده از راهکار بهسازی ستون بتنی با ژاکت بتنی ستون، اگر افزایش ظرفیت خمشی ستون مدنظر باشد، آرماتورهای اضافه شده طولی باید در فونداسیون مهار شده و به صورت پیوسته از داخل سقفها نیز عبور نمایند. نمونهای از این امر در شکل 5 نشان داده شده است. میلگردهای طولی اضافی معمولاً در چهار گوشه ستون قرار میگیرند و به هنگام عبور از سقف نباید با تیرها برخورد نمایند. افزایش خاموتها در ژاکت بتنی ستون منجر به افزایش مقاومت برشی ستون میشود.
خاموتها را به علت وجود ستون نمیتوان با یک میلگرد منفرد اجرا نمود و برای اجرای آنها استفاده از حداقل دو میلگرد که به آرماتورهای طولی متصل شده باشند، ضروری است. خم خاموتها باید دارای طول کافی بوده و حداقل زاویه آنها 135 درجه باشد.
شکل 5- جزییات تقویت ستون بتنی بوسیله ژاکت بتنی ستون به هنگام عبور از سقف
اجرای ژاکت بتنی بهتر است با قالب و بتن خود تراکم اجرا گردد ولی اگر روکش بتنی ضخامت کمی داشته باشد، استفاده از روش بتن پاشی بهتر از بتنریزی میباشد. در شکل اجرای روکش بتنی با قالب نشان داده شده است. در ایـن روش پس از بستن آرماتورها به دور ستون، قالببندی و بتنریزی به صورت مرحلهای انجام میشود. ارتفاع قالب در هر مرحله باید طوری باشد که بتنریزی و تراکم آن امکانپذیر باشد. بتنریزی در قسمت فوقانی زیر سقف مشکلترین قسمت است. در شکل اجرای روکش بتنی ستون با روش بتن پاشی نشان داده شده است. برای اجرای بتن شاتکریت مطـابق شـکل از کرمبندی استفاده میشود.
برای اطمینان از عمل مرکب بتن قدیم و جدید باید سطح بتن قدیم را با تیشه یا قلم مضرس نمود و یـا سطح آنها را با چسبهای شیمیایی پوشاند. آزمایشات و تجارب گذشته نشان میدهد که زبر نمودن سطح بتن برای پیوستگی بتن قدیم و جدید کافی میباشد، ولی با کاشت میخچه در فاصله 300 تا 500 میلیمتر عمل مرکب بین بتن قدیم و جدید بـه شکل کاملاً مشه%
برگرفته از سایت مقاوم سازی افزیر
بخش پیش رو لیستی از پیشنهادات برای رسیدن به بتن با ترکهای کمتر در اجرا ارائه می نماید:
به کار گیری سنگدانه ها با بزرگترین اندازه ممکن و جمع شدگی کمینه
حداکثر سازی حجم سنگدانه
استفاده از سنگدانه های درشت دانه و ریزدانه با وزن مخصوص باال و با قدرت جذب به ترتیب کمتر از ۰.۵ و ۱.۵ درصد
استفاده از سیمان تیپ ۲
میزان سیمان کم تر ۴۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب
نسبت آب به سیمان کم تر از ۰.۴۵
استفاده از مواد افزودنی کاهندهی جمع شدگی SRA (1 درصد-۲ درصد)
استفاده از الیاف مصنوعی و فولادی (کم تر از یک درصد )
میزان هوای بیشتر (حداقل ۶ درصد )
اسلامپ کم تر (حداکثر ۷۰ میلی متر)
حداکثر درجه حرارت بتن ۲۷ درجه ی سلسیوس
حداقل دمای محیط ۷ درجه سلسیوس
دمای بتن حداقل ۵ تا ۱۰ درجه سانتی گراد سردتر از دمای محیط
تفاوت دمایی حداقل ۱۲ درجه سلسیوس برای حداقل ۲۴ ساعت
دهانه طولانی را به صورت طولی تقسیم کرده و بتن ریزی نوارها به صورت یک در میان
شروع بتن ریزی از دهانه های میانی در تیرهای پیوسته
بتن ریزی در سطح بالای از رطوبت
بتن ریزی در شرایط باد با سرعت کم
بتن ریزی در عصر وشب
مدت زمان عمل آوری بالا (۱۴ روز برای سیمان تیپ ۲)
سرویسهای بهداشتی کوچک عنصری مهم در دکوراسیون منزل نقلی هستند. در این مطلب میخواهیم به شما بگوییم به چه مقدار فضا برای ساخت یک سرویس بهداشتی کوچک در خانه خود احتیاج دارید.
ارتفاع استاندارد درهای سرویس بهداشتی ۲۰۳ تا ۲۰۴ سانتیمتر است
درهای سرویس بهداشتی های کوچک
قبلا
در مطلبی انواع درب های چوبی در دکوراسیون منزل را به شما معرفی کردیم.
شما برای انتخاب درب سرویس بهداشتی میتوانید از بین انواع و ابعاد مختلفی
انتخاب کنید. این درها میتوانند سبک4ی شبیه دیگر درهای موجود در خانه شما
داشته باشند. عرض متداول این درها ۷۱، ۷۶، یا ۸۱ سانتیمتر است.
درهایی که صندلی چرخدار را بتوان از آنها عبور داد باید حداقل ۹۱ سانتیمتر عرض داشته باشند. البته اگر فضای خانه شما خیلی اجازه استفاده از درهایی با عرضهای زیاد را نمیداد میتوانید از دری با پهنای ۶۱ سانتیمتر هم استفاده کنید، اما عرضی کمتر از این عدد موجب ناراحتی در عبور و مرور میشود و همچنین باید حتما آن را سفارش دهید، چون چنین عرضی در بازار وجود نخواهد داشت.
ارتفاع
استاندارد درهای سرویس بهداشتی ۲۰۳ تا ۲۰۴ سانتیمتر است و بهتر است
ارتفاع این درها را با ارتفاع دیگر درهای موجود در خانه خود هماهنگ کنید.
درهای دولته اگر به خوبی کار گذاشته شوند بسیار کارآمد خواهند بود به ویژه
اینکه وقتی باز میشوند فضای کمتری از دیوار را اشغال میکنند. درهای
خزینهرو (دری که به صورت کشویی وارد دیوار توخالی کنار درگاه میشود) و
درهای کشویی نیز همانطور که در عکس سوم مشاهده میکنید گزینههای مناسبی
برای سرویس بهداشتی هستند.
سرویس بهداشتی ها دارای کاسههایی گرد یا دراز با ابعاد استانداردی هستند
توالت فرنگی در سرویس بهداشتی های کوچک
سرویس
بهداشتی نیز در انواع و اقسام گوناگونی مانند یکتکه و دوتکه تولید
میشوند. همانطور که در عکس بالا میبینید توالتهایی نیز وجود دارند که
به دیوار نصب میشوند و فلاش تانک آنها مخفی است.
اگر
به دنبال خرید یک سرویس بهداشتی هستید، بهترین و مناسبترین نوع را انتخاب
کنید. گزینههای دیگر در این زمینه میتواند توالتهایی با ارتفاع نشیمن
مختلف، کنترلهای الکترونیکی گوناگون، و یا سطوح مختلفی از مصرف آب باشند.
پیش از خرید توالت برای سرویس بهداشتی کوچک خانه خود حتما در مورد این
ویژگیها تحقیق کنید.
همانطور
که در عکس قبلی، ممکن است فضایی که قرار است سرویس بهداشتی کوچک در آن
قرار بگیرید باریک یا زیر راهپله باشد و یا هر دو. در این مورد توالت را
از پشت در جایی نصب کنید که سقف کمترین ارتفاع را دارد. شما به طور نرمال
برای استفاده از سرویس بهداشتی خم میشوید، پس اگر فضای شما کوچک است از
این امکان برای استفاده بهتر از فضاها بهره ببرید. با این حال، توالت را در
فضایی که کمتر از ۱۵۲ سانتیمتر ارتفاع دارد قرار ندهید.
ممکن
است براساس شرایطی که دارید در ارتفاعی اندکی کمتر از ۱۵۲ سانتیمتر هم
توالت را نصب کنید، اما اگر ارتفاع شما در قسمتی کمتر از ۱۲۲ سانتیمتر
است، بهتر است از این قسمت برای قرار دادن فضاهای نگهدارنده و کابینتها
استفاده کنید.
سرویس بهداشتی نیز در انواع یکتکه و دوتکه تولید میشوند
مسئله دیگری که هنگام انتخاب و نصب توالتها باید در نظر گرفته شود مسئله فضای پیرامونی و فاصله حداقلی سرویس بهداشتی است. این مسئله خیلی به مکان قرارگیری توالت، دستورالعملهای محلی در مورد نصب، و ویژگیهای آن بستگی دارد. همچنین نوع توالتی که برای نصب انتخاب میکنید نیز در این مورد اثرگذار است.
طراحی سرویس بهداشتی
در بهترین حالت باید در هر سمت فضای مرکزی سرویس بهداشتی حدود ۳۸ سانتیمتر فضای خالی وجود داشته باشد که در مجموع توالت باید در فضایی با عرض ۷۶ سانتیمتر نصب شود. همچنین جلوی سرویس بهداشتی شما باید حداقل ۶۱ سانتیمتر با دیوار یا شی مقابلاش فاصله داشته باشد. این اندازهها براساس کدها و دستورالعملهای ساختمانی عنوان شدهاند.
همچنین
به یاد داشته باشید که سرویس بهداشتی ها دارای کاسههایی گرد یا دراز با
ابعاد استانداردی هستند. کاسههای دراز حدود ۷ سانتیمتر به عمق کلی توالت
اضافه میکنند، در نتیجه یک توالت با کاسه گرد حدود ۶۹ سانتیمتر و با کاسه
دراز ۷۶ سانتیمتر (۶۹+۷) عمق دارد.
دکوراسیون سرویس بهداشتی
روشویی ها در سرویس بهداشتی های کوچک
روشویی
های سرویسهای بهداشتی کوچک برای شستشوی سریع دستها طراحی میشوند،
بنابراین میتوانند خیلی کوچک باشند، همانطور که در این فضا مشاهده
میکنید، و یا کمی سخاوتمندانهتر باشند، مانند عکسهایی که در ادامه
میآیند.
شما میتوانید روشویی هایی پیدا کنید که مخرن آنها طول و عرضی حدود ۳۰ سانتیمتر دارند و به سادگی به دیوار نصب میشوند. تا زمانی که حداقل ۶۱ سانتیمتر فضای خالی در مقابل روشویی وجود دارد شما میتوانید از چنین چیدمانی در سرویس بهداشتی استفاده کنید. انتخاب مناسب روشویی واقعا ضروری است، پس در انتخاب آن دقت کنید.
سرویسهای بهداشتی کوچک برای شستشوی سریع دستها طراحی میشوند
سرویس
بهداشتی که در عکس بالا مشاهده میکنید در فضایی ساخته شده که از قبل در
خانه وجود داشته است (پلان آن در عکس زیر مشخص است). فضای قبلی این سرویس
بهداشتی یک گنجه قدیمی و زشت بوده که به ندرت از آن استفاده میشده است.
همچنین در این فضا یک کمد قدیمی وجود داشته که دیگر به آن نیازی نبوده
است.
این
سینک پایهدار در فضایی قرار گرفته که ابعاد آن ۹۱ در ۲۱۳ سانتیمتر است.
سرویس بهداشتی درست در مقابل سینک و در دیواری انتهایی فضا قرار گرفته و در
ورودی هم در طول این فضای بسیار کوچک واقع شده است.
استانداردهای سرویس بهداشتی
اگر شما فضای کافی در سرویس بهداشتی برای قرار دادن روشویی ها و کابینتهای استاندارد در اختیار داشته باشید، این امکان را خواهید داشت که از میان محصولات متنوع و گوناگون مناسبتترین و بهترین گزینه موجود را انتخاب کنید.
البته لازم به ذکر نیست که کاملا در چنین فضایی این امکان را دارید که روشویی و کابینتها را به صورت سفارشی و مخصوص فضای خود تهیه کنید. به طور معمول عمق اکثر روشویی های پایهدار، البته از هر نوعی، حداقل ۴۱ سانتیمتر است اما عمقهای دیگر مانند ۵۱ تا ۵۶ سانتیمتر نیز در بازار موجود است. روشوییهایی که درون کابینت ساخته میشوند حدود ۵۳ تا ۶۱ سانتیمتر عمق دارند.
همچنین ارتفاع معمول این سینکها بین ۸۶ تا ۹۱ سانتیمتر است. برای مثال روشویی که در عکس قبل مشاهده کردید به صورت سفارشی ساخته شده بود و ۸۱ سانتیمتر ارتفاع داشت.
طراحی سرویس بهداشتی
ابعاد کف سرویس بهداشتی کوچک
وقتی
فضاهایی مخصوص این نوع سرویسهای بهداشتی ساخته میشود و یا در فرایند
بازسازی فضای کافی برای آنها در نظر گرفته میشود، سرویسهای بهداشتی کوچک
را میتوان در فضایی که هر ضلعش حدود ۱۵۲ سانتیمتر است به راحتی طراحی
کرد و ساخت. چنین فضایی این امکان را فراهم میکند که یک روشویی پایهدار و
یک توالت را در یک دیوار نصب کرد، در ورودی را در دیوار کناری قرار داد، و
اگر امکانش بود یک پنجره را در دیوار دیگری تعبیه کرد.
طراحی سرویس بهداشتی های کوچک
البته ذکر این نکته هم مهم است که دیوار پشت توالتها، و گاهی سینکها، باید قطری بیشتر از دیوارهای معمولی داشته باشند تا بتوان به راحتی لولهکشی مربوط به سرویس بهداشتی و روشویی را در درون آنها انجام داد. این مسئله در مورد فاضلاب از اهمیت زیادی برخوردار است.
نوع
ساخت و ساز بسته به منطقه و نوع ساختمان بسیار متفاوت است، به همین دلیل
در هنگام ساخت چنین سرویسهای بهداشتی به این نکته توجه کنید که بدنه کلی
ساختمان از چه جنسی است و ابعاد آن براساس چه سیستمی طرحریزی شده است.
برای
مثال بازسازی در ساختمانی که دیوارهای آن نازکتر از استاندارد دیوارها
هستند پیروی از ملاحظات دیگری از آنچه تاکنون به آن اشاره کردیم میطلبد.
طراحی داخلی سرویس بهداشتی کوچک
خروجیهای الکتریکی یا پریزها در سرویس بهداشتی کوچک
یک
خروجی الکتریکی یا پریز (در سیستم سیمکشی برق، نقطهای که از آن برق
گرفته میشود تا به لوازم و تجهیزات برقی داده شود) باید براساس
دستورالعملها و آییننامههای ساختمانی در درون سرویس بهداشتی نصب شود.
طبق اکثر آییننامههای ساختمانی پریزها باید در فاصله ۹۱ سانتیمتری از
لبه خارجی روشویی و در ارتفاع مناسبی که خطر چندانی ندارد نصب شود.
طراحی دکوراسیون سرویس بهداشتی
طراحی پنجرهها در سرویس بهداشتی کوچک
اگر
در سرویس بهداشتی از پنجره به عنوان سیستم تهویه استفاده میشود، فضای آن
باید ۱۵ درصد مساحت کلی اتاق و یا حداقل ۴۵۰ سانتیمتر مربع باشد. از تهویه
مکانیکی نیز میتوان به جای پنجره استفاده کرد که امر بسیار متداولی است.
نکته مهم در این زمینه این است که دستگاه تهویه باید ۵ بار در ساعت هوای داخلی سرویس بهداشتی را به فضای بیرون از ساختمان انتقال دهد که این عدد براساس آییننامههای ساختمانی تعیین شده است. تمامی فنها که برای این منظور به کار گرفته میشوند دارای دفترچههای راهنمایی هستند که در آن میزان هوایی را که در فضا به گردش درمیآورند ذکر شده است.
دکوراسیون سرویس بهداشتی
وقتی فضای کافی و بودجه زیاد در اختیار دارید، سرویسهای بهداشتی میتواند تبدیل به فضاهایی بسیار لوکس شود، مانند سرویس بهداشتی که در عکس بالا مشاهده میکنید. پلانی که در عکس زیر مشاهده میکنید نشاندهنده برخی از ابعادی است که برای طراحی فضاهای بزرگ بسیار مناسب است.
در چنین فضاهایی بهتر است یک کابینت و یک پیشخان برای انجام راحتتر امور پیشبینی کنید و توالت را به گونهای قرار دهید که وقتی وارد فضا میشوید خیلی به چشم نیاید؛ امری که در فضاهای کوچک اتفاق میافتد.
استانداردهای سرویس بهداشتی
وسایل جانبی و اکسسوری ها در سرویس بهداشتی کوچک
برای
محل قرارگیری جادستمالیها هیچ آییننامه ساختمانی وجود ندارد. با این
حال، استانداردی که در این مورد وجود دارد این است که این وسایل باید حدود
۶۱ سانتیمتر بالاتر از سطح زمین نصب شوند.
بهتر
است جادستمالی را در دیوار کناری توالتها به گونهای نصب کنید که هم
دسترسی به آنها راحت باشد و هم هنگام رفت و آمد و حرکات دیگر مانعی در
برابر شما ایجاد نشود.
طراحی سرویس بهداشتی
عناصر دیگری که در سرویس بهداشتی کوچک نصب میشوند - مانند روشناییها، جاصابونیها، و آینهها - همگی باید براساس سبک طراحی و چیدمان کلی سرویس بهداشتی انتخاب و نصب شوند. آینهها هم میتوانند خیلی کوچک باشد و هم کل فضای یک دیوار را پوشش دهند.
چراغهای دیواری که کمی بالاتر از آینه نصب میشوند منبع نوری بسیار خوبی برای این فضا هستند. همچنین منابع نوری که از پشت به فضا میتابند و روشناییهای سقفی نیز منابع نوری بسیار خوبی برای سرویسهای بهداشتی کوچک هستند. سرویس بهداشتی با نورپردازی خیره کننده می تواند در روحیه شما تاثیر گذار باشد.
منبع : ویکی پیدیا
سنگ توالت از جنس چینی لعابدار و در رنگها و طر حهای مختلف ساخته میشوند. ابعاد متوسط آ نها 595×400 میلی متر است
برای کار گذاشتن سنگ توالت باید به چند نکته ی عمده توجه شود:
-1 زیرسنگ
توالت باید کاملاً از مصالح مناسب مانند ماسه ی نرم پر شده باشد. ماسه ی
نرم موجب میشود که یک بستر مناسب برای کار گذاشتن کاسه ی توالت به وجود آید
از شکستن سنگ توالت جلوگیری کند.
-2 عایقکاری کف توالت باید در زیر سنگ توالت به صور ت یکپارچه قرار گرفته و تا داخل لوله ی فاضلاب ادامه یابد.
-3 سطح سنگ توالت باید همتراز با کاشی کف باشد.
-4 محور طولی سنگ توالت نباید در جهت محور قبله قرار بگیرد.
-5 در هر طرف سنگ توالت باید حداقل 30 سانتیمتر فاصله از دیوار تمام شده ی اطراف منظور شود(شکل 74 - 1)
شرح وظایف مهندس ناظر معماری
تعریف: نظارت معماری عبارت از اقدامات لازم در جهت انطباق عملیات معماری با نقشههای طراحی و اجرایی معماری تأیید شده از طرف نظام مهندسی و پروانه صادره از سوی شهرداری میباشد.
خدمات نظارت معماری: در سه مرحله زیر انجام خواهد گردید:
مرحله اول:شروع عملیات اجرایی معماری
مرحله دوم: حین عملیات اجرایی معماری
مرحله سوم: بعد از عملیات اجرایی معماری
گزارش مراحل نظارت:کلیه مراحل نظارت معماری طی جدولی توسط مهندس معمار به مراجع ذیربط گزارش خواهد گردید.
شرح مراحل خدمات نظارت عملیات اجرایی معماری:
مرحله اول: :شروع عملیات اجرایی معماری که شامل بررسیها و هماهنگیهای مقدماتی به شرح زیر خواهد بود:
۱- جلسه هماهنگی مشترک توسط ناظر هماهنگکننده با حضور کارفرما و سایر مهندسین ناظر و طراح در تخصصهای مربوطه و مجری ذیصلاح جهت شروع بکار و تبادلنظر با آنها
مربوطه و سایر مدارک رسمی ناظر بر احداث از ناظر هماهنگکننده CD 2- اخذ نقشههای معماری اجرایی و
۳-انجام بازدید محلی جهت کسب اطلاعات از وضعیت و موقعیت محوطه اجرای طرح با هماهنگی ناظر هماهنگکننده
۴- بررسی کامل نقشههای اجرایی به منظور رفع ابهام و انطباق نقشههای اجرایی معماری با سایر نقشههای اجرایی با حضور ناظر هماهنگکننده و سایر مهندسین ناظر و مجری ذیصلاح و کارفرما
۵- تنظیم برنامه نظارتی با عوامل متصدی عملیات اجرایی
۶- اخذ تأیید تطابق مشخصات زمین با نقشه موجود در طرحهای اجرایی از مهندس نقشهبردار
۷- تنظیم گزارش شروع عملیات اجرایی معماری به مراجع ذیربط
مرحله دوم: حین عملیات معماری که شامل شرح خدمات حین اجرا عملیات معماری به شرح زیر خواهد بود:
۱- پی سازی:
– کنترل ابعاد و کدهای روی پیها و شناژها و محلهای آنان
– کنترل محل چاله آسانسور
۲- اسکلت:
– کنترل کدها و اندازهها ی عناصر اصلی سازه از نظر ارتفاعی
– کنترل ابعاد چاله و چاه آسانسور
– کنترل ابعاد ستونها و ارتفاع تیرها
– کنترل محل بادبندها و دیوارهای برشی
– کنترل سازه نماها
– کنترل محل داکتها
– کنترل اندازه و کدهای راهپله
۳- سفتکاری:
– کنترل بلوکاژ ابعاد و اندازه دیوارها و کرسی چینیها و جدا کنندهها و کدهای سقفها
– کنترل عایقکاری رطوبتی دیوارها و پشتبام
– کنترل ابعاد و اندازه داکتهای تأسیساتی و محل لولههای دودکشها
پنجرهها و ابعاد و اندازه بازشوهاOKB – کنترل
– کنترل مهار نعل درگاهها و دیوارها و چارچوبهای بازوها
– کنترل ابعاد و اندازههای فضاهای معماری
– کنترل جزئیات اجرایی عایقبندی حرارتی
– کنترل شیب بندی رمپ ها
– کنترل شیب بندی پشتبام
– کنترل محل شوت زباله
– کنترل ارتفاع دستانداز بام
– کنترل مواد و مصالح و فرآوردههای ساختمانی سفتکاری
– کنترل محل اجرای پله فرار
۴- نازککاری:
– کنترل اجرای جدول نازککاری
– کنترل عایقکاری رطوبتی سر ویسهای بهداشتی و آشپزخانه و بالکن
– کنترل اجرای جزئیات نماسازی با رعایت ۲۸۰۰
– کنترل مشخصات راهپلهها
– کنترل اجرای سقف کاذب
– کنترل مواد و مصالح و فرآوردههای ساختمانی نازککاری
۵- تنظیم گزارش مربوط به این مرحله
مرحله سوم: بعد از عملیات معماری که شامل خدمات پایان عملیات معماری به شرح زیر خواهد بود:
۱- برسی رفع نواقص عملیات معماری اعلام شده
(asbuilt2- تهیه نقشه معماری اجراشده ساختمان(نقشه
۳- تنظیم گزارش پایان عملیات معماری
تبصره:
۱- در صورت انجام خدمات نظارت معماری توسط سایر مهندسین ، تعهد و نظارت معماری و گزارش مراحل عملیات معماری با رعایت شرح وظایف مندرج الزامی است .
۲- در صورت وجود مغایرت ،تناقض ، نواقص وعدم تطابق نقشههای اجرایی با همدیگر،موارد توسط ناظر هماهنگکننده به تهیهکنندههای طرحهای اجرایی جهت تکمیل و رفع موارد ابلاغ خواهد شد و مهندسین طراح ملزم به رفع موارد ذکرشده میباشند.
۳- در صورت ابلاغ شرح وظایف جدید از طرف مراجع رسمی ، شرح وظایف جدید جایگزین شرح وظایف موجود خواهد بود.
۴- مهندس ناظر معماری موظف است گزارش مراحل ذکرشده را تنظیم و به مراجع ذیربط ارائه نمایند.
۵- در صورت عدم رعایت مشخصات فنی معماری و نقشههای اجرایی ناظر معماری موظف است طی گزارش طی کتبی موارد عدم رعایت را به اطلاع ناظر هماهنگکننده و مراجع ذیربط برساند.
۶- حداقل چهار جلسه
جهت هماهنگی با عوامل دستاندرکار عملیات ساختمانی با تنظیم صورت جلسه الزامی است
۷- کلیه مراحل بازدید با هماهنگی ناظر هماهنگکننده و مراجع ذیربط خواهد بود.
۸- حداقل چهار بازدید از عملیات معماری الزامی است و گزارش کلیه مراحل بازدیدها جهت نظارت به صورت کتبی طی فرم اعلامی خواهد.
۹- در صورت عدم همکاری مهندس ناظر معماری از طرف ناظر هماهنگکننده به مراجع ذیربط گزارش خواهد شد.
۱۰- هر گونه تغییرات در نقشههای اجرایی معماری منوط به تأیید مهندس تهیهکننده نقشه و یا مهندس دیگری با همان تخصص همراه با تأیید مهندس ناظر خواهد بود.
۱۱- ناظر هماهنگکننده مکلف به اعلام شروع عملیات اجرایی به ناظر معماری میباشد.
۱۲- شرح وظایف تدوینشده خارج از مصوبات مراجع ذیربط نمیباشد فلذا رعایت کلیه آئین نامهها و دستورالعملها ابلاغی از سوی مراجع ذیصلاح و ذیربط الزامی است.
کنترل دمای بتن پس از بتن ریزی
کنترل دمای بتن پس از بتن ریزی در هوای گرم از دو جنبه حایز اهمیت است. کاهش دمای بتن در کاهش مقدار تبخیر و جلوگیری از ترک خوردگی، بسیار نقش مهمی دارد. از طرف دیگر، کنترل دمای بتن در کسب مقاومت مورد نظر اثر قابل توجهی دارد. در مواردی که بتن با نسبت کم آب به سیمان کمتر از ۰/۴۵ مصرف میشود یا از میکروسیلیس در مخلوط استفاده میشود، به کار بردن تمهیدات زیر اهمیت بیشتری دارد.
در حدود نیم ساعت پس از پرداخت سطح بتن، باید سطح بتن با نایلون پوشش داده شود. قرار دادن پوشش تا مدت ۴ تا ۵ ساعت ضروری است.
استفاده از سایبان در بالای سطح بتن در کاهش دمای بتن بسیار مؤثر است. زیرا از تابش مستقیم آفتاب بر سطح بتن جلوگیری میکند.
با ایجاد بادشکن به کمک حصیر میتوان سرعت باد را کاهش داد. در هوای گرم و خشک چنانچه این بادشکن مرطوب شود، دمای محیط را کاهش و رطوبت نسبی را افزایش میدهد.
بلافاصله پس از سخت شدن باید عمل آوری آغاز شود. در صورت امکان نباید از روشهای عمل آوری عایقی استفاده شود (بویژه در مناطق خشک)، بلکه باید با استفاده از آب، عمل آوری را انجام داد. استفاده از گونی خیس نیز روشی مناسب برای عمل آوری محسوب میشود، اما گونی به طور مداوم باید خیس شود.
در صورتی که، بر سطح بتن پس از عملیات پرداخت، ترک ناشی از جمع شدگی خمیری بروز کند، میتوان با تراکم مجدد سطح بتن، ترکها را حذف کرد.
اجرای عملیات تراکم پس از مشاهده ترکها نه تنها باعث حذف ترکها میشود، بلکه سبب افزایش مقاومت سایشی لایه سطحی بتن میشود.
عملیات تراکم باید قبل از گیرش بتن انجام شود. در غیر این صورت، ساختار بتن تغییر میکند و کیفیت آن کاهش مییابد.
عدم تراکم و یا نقص در تراکم باعث میگردد:
۱- مقاومت بتن به دلیل وجود هوا کاهش می یابد
۲- پیوستگی بین بتن و میلگرد کامل صورت نمیگیرد.
۳- وجود هوا ترک ها را افزایش میدهد.
۴- نفوذ پذیری بتن افزایش میگیرد.
مدیریت کاربردی وقت
سعید اسلامی
خلاصه کتاب: چگونه از
وقت خود بهتر استفاده کنیم- تلخیص: نگار عرب عامریان-زمان از جمله نعمتهای
گرانبهایی است که نیازمند برنامه ریزی دقیق میباشد. بسیاری از افراد ادعا می کنند
که وقت آنها به هدر نمی رود و ابراز می دارند که: من خیلی سازمــاندهی شده کار می
کنم، می دانم کجا می روم، می دانم چکار می کنم و... اگر شما واقعاً و صادقانه جزء
این دسته از افراد هستید باید بگوییم که در گروه اقلیتی جای گرفته اید.
شناسنامه کتاب
انتشارات فرهنگی تبریز
مدیریت کاربردی وقت(چگونه از وقت خود بهتر استفاده کنیم)
سعید اسلامی
چاپ اول
تابستان 73
تبریز – خیابان امام خمینی – جنب مسجد سالار
مقدمه
زمان از جمله نعمتهای گرانبهایی است که نیازمند برنامه ریزی دقیق میباشد. بسیاری
از افراد ادعا می کنند که وقت آنها به هدر نمی رود و ابراز می دارند که: من خیلی
سازمــاندهی شده کار می کنم، می دانم کجا می روم، می دانم چکار می کنم و... اگر
شما واقعاً و صادقانه جزء این دسته از افراد هستید باید بگوییم که در گروه اقلیتی
جای گرفته اید.
خیلــی از مردم نسبت به روزهای بدون بهره وری (بی حاصل) خود بی تفاوت هستند در
حالی که همگی مایل هستیم کارهای بسیاری را در یک روز انجام دهیم، ولی معلوم نیست
کارهایمان چقدر ارزش داشته و بر چه اساسی اولویت بندی شده اند و چقدر وقت باید صرف
آنها کنیم. مثلاً گاه برای گرفتن یک جواب یا ارسال یک نامه یا درخواست کالا از
انبار، بیش از اهمیت موضوع موردنظر به پیگیــری، تعارفات و حاشیه پردازی مشغول می
شویم. همچنین در بسیاری از جلسات مسایل جنبی نظیر سیاست، تجارت، خانواده، اوضاع
اجتماعی، اخبار سازمانی، و... بیشتر از موضوع یا دستور جلسه موردبررسی و تبادل نظر
قرار می گیرند.
مقوله مدیریت زمان سالهاست که ذهن افراد و صاحب نظران رشته های مختلف را به خود
مشغول کرده و تاکنون دوره های آموزشی و سمینارهای بسیاری در این ارتباط برگزار شده
است. اما آیا واقعاً توانسته ایم بر زمان احاطه پیدا کرده و آن را در کنترل خود
داشته باشیم.
حقیقت آن است که ما باید خود را اداره کنیم نه زمان را. چرا که زمان اساساً اداره
شدنی نیست و خواه ناخواه زمان می گذرد و این ما هستیم که بایستی از آن به خوبی
استفاده کنیم.
به یک تعبیر مدیریت زمان درواقع همان مدیریت بر خویشتن است و جالب است بدانید
مهارتهایی که ما برای اداره کردن دیگران نیازمندیم، همان مهارتهایی است که برای
اداره کردن خود نیازمندیم مانند توانایی ومهارت در برنامه ریزی، تفویض اختیار،
سازماندهی، رهبری و کنترل.
شناخت صحیح و به موقع عواملی که وقت ما را هــدر می دهند، خیلی مهم است زیرا بدین
ترتیب راه درمان بیماری اتلاف وقت را کوتاه خواهیم کرد. بد نیست این سوال را مطرح
کنیم که وقت روزانه شما صرف چه کارهایی می شود؟ فرقی نمی کند دارای چه موقعیت شغلی
و کاری هستید فقط کافی است لحظاتی روزهای گذشته و امروز خود را مرور کنید.
شاید قبل از اینکه به پاسخ شما بپردازیم بهتر است در یک مورد، تکلیف خود را روشن
کنیم و آن این موضوع که آیا شما با ارباب رجوع سروکار دارید یا خیر؟
اگر شما ارباب رجوع ندارید دو حالت دارد: 1 - یا مدیر هستید، اختیارات و کارها را
تفویض کرده اید.
2 - یا اینکه ماهیت شغل شما به گونه ای است که با ارباب رجوع سروکار ندارید. ازطرح
این سوالها دو هدف را دنبال می کنیم.
الف) ذکر این نکته که میان صرف وقت برای کسی که ارباب رجوع دارد و کسی که با ارباب
رجوع سروکار ندارد خیلی فاصله است.
به عبارت دیگر، افرادی که با ارباب رجوع سروکار دارنــد، وقتشان طوری دیگر صرف می
شود که مطلب مهمی است و در تجزیه و تحلیلهای مربوط به مدیریت زمان اغلب دیده شده
که موردغفلت قرار گرفته است.
ب) ذکر این نکته که شما باید اختیارات و کارهای خود را به دیگران تفویض کنید.
خوب برگردیم بر سر سوال قبلی مان. واقعاً وقت شما در طول روز صرف چه کارهایی می
شود؟ شاید پاسخهای شما برحسب فراوانی و اهمیت اینگونه باشد:
1 - دیدن کارتابل نامه ها؛
2 - جلسات و تماسهای تلفنی؛
3 - بررسی پرونده ها و تهیه پیش نویس نامه ها یا اخبار و اطلاعات لازم؛
4 - بازرسی و سرکشی به قسمتها؛
5 - ماموریتهای اداری؛
6 - انجام امور شخصی؛
7 - ارتباطات غیررسمی و حضور در غذاخوری و نظایر آن.
چکیده:
آیا نیاز دارید که زمان خودتان را بیشتر برنامه ریزی کنید ؟
آیا می خواهید بیشتر و بهتر و و کاراتر از قبل عمل کنید؟
آیا وقت زیادی را برای انجام کار کم هدرمی دهید؟
آیا وقت زیادی برای کاری می گذارید اما آن را نمی توانید تمام کنید ؟
اینها و صدها سوالات مشابه دیگری وجود دارند که شاید در ذهن شما باشد .
بیست تکنیک کاربردی مدیریت زمان
در زیر بیست تکنیک کاربردی مدیریت زمان برای مدیران بیان شده تا راهگشای مقوله
کمبود وقت مدیران و استرس ناشی از آن باشد:
1- اولویت کارها را مشخص کندی: با اولویتبندی درست کارها آنها را به ترتیب فهرست
کنید و برای انجام آنها اقدام نمایید. اولویت بندی، اولین گام اصلی در جهت مدیریت
زمان است.
2- تفویض اختیار کنید: واگذاری کارها به افرادی که شایستگی و توانایی انجام آنها
را دارند راهی مناسب برای فراهم کردن مقداری وقت آزاد است اما توجه داشته باشید که
در این مهم ضروری است که حیطه اختیارات و مسوولیت فرد را مشخص کنید به طوری که
اختیارات وی با مسوولیت وی متناسب باشد. امضا کردن موارد روزمره مانند فرمها و
فاکتورهای روزانه از جمله مواردی است که شاید بتوانید روی تفویض آنها فکر کنید.
3- استفاده از فناوری را جدی بگیرید: به جای ملاقاتهای حضوری و نیز در جهت تسریع
گردش درخواستها و مکاتبات اداری از امکاناتی مانند تلفن، فکس، ایمیل، سیستم
دبیرخانه مبتنی بر شبکه (paperless)،
نرمافزار SharePoint و برگزاری کنفرانس
آنلاین استفاده کنید.
4- از خدمات بانکداری الکترونیک استفاده کنید: معمولا با یک بار مراجعه به بانک
خود و ارائه یک درخواست میتوانید از این خدمات ارزنده استفاده کنید و بسیاری از
امور بانکی و پرداختهای خود را در منزل یا محل کار و از طریق اینترنت انجام دهید
و ناچار نباشید که در هفته ساعاتی از وقت ارزشمند خود یا کارمند شرکت را در صف
بانک تلف کنید.
5- مراجعان را مدیریت کنید: منشی یا مسوول دفتر خود را توجیه کنید که برای چه
کسانی وقت ملاقات گذارد و چه کسانی را به فرد یا قسمت دیگری راهنمایی کند چون
لزومی ندارد که شما راه حل همه مراجعان باشید. همین نکته را در خصوص وصل کردن تماسهای
تلفنی هم یادآور شوید.
6- گفتوگوهای تلفنی را مختصر کنید: اگر قصد دارید به همکاری تلفن کنید که فکر میکنید
ممکن است با صحبتهای نامربوط وقت شما را بگیرد برای آنکه مطمئن باشید که پرچانگی
نمیکند میتوانید دقایقی پیش از ساعت نهار یا زمان حرکت سرویس تماس بگیرید؛ در
ضمن لزومی ندارد در طی روز هر بار که به همکاری تلفن میزنید احوالپرسی خانوادگی
کنید به اصل مطلب بپردازید
7- سیستم بایگانی مناسبی داشته باشید: با داشتن یک سیستم بایگانی نامرتب که نظم
منطقی و مشخصی در نگهداری مکاتبات ندارد، هم فضایی را بیهوده اشغال کردهاید و هم
در هنگام لزوم به دردتان نمیخورد؛ پس با توجه به نوع کسب و کاری که دارید سیستم
بایگانی مناسبی را پیشبینی کنید. برای این منظور میتوانید از زونکنهایی با رنگهای
مختلف استفاده کنید؛ مثلا زونکن قرمز برای نامههای ارسالی، زونکن زرد برای نامههای
دریافتی و زونکن آبی برای فاکتورهای خرید؛ تا در هنگام لزوم به سرعت بتوانید زونکن
مورد نظر را بیابید. در خصوص پروندهها نیز میتوانید از همین شیوه استفاده کنید و
از پوشههایی با رنگهای متفاوت برای موضوعات مختلف استفاده کنید. ضمن اینکه اگر
قرار است پوشهها را داخل فایلهای کشویی قرار دهید، میتوانید از پوشههایی که
دارای برچسب پلاستیکی برای نوشتن عنوان هستند، استفاده کنید تا مجبور نشوید برای
پیدا کردن یک پوشه همه پوشههای کشو را خارج کنید و ورق بزنید.
8- با سیستم بایگانی آشنا باشید: با چگونگی نگهداری مکاتبات در بایگانی مربوط به
خود آشنا باشید تا در صورت نبود یا مرخصی منشی، گرفتار نشوید و بتوانید به سهولت
آنچه را که میخواهید پیدا کنید.
9- بایگانی را ساماندهی کنید: هرچند وقت یکبار بایگانی خود را بررسی نمایید و
مکاتباتی را که دیگر نیازی به نگهداری آنها نیست بیرون بیندازید. چنانچه امور
بایگانی شما را منشی برعهده دارد از او بخواهید که این کار را با نظارت شما انجام
دهد.
10- از خواندن مطالب بیهوده و نامربوط پرهیز کنید: وقت خود را صرف خواندن همه
مطالب روزنامه نکنید. اگر علاقهمند به مطالعه مقالات اقتصادی هستید میتوانید به
منشی خود بگویید که مقالات اقتصادی روزنامه را برایتان مشخص کند یا به جای اینکه
کل مجله را به شما بدهد همان صفحات را کپی گرفته و بدهد. به جای اینکه مجله را
بایگانی کنید مقالات مورد نیاز آن را جدا کرده یا از آنها کپی کرده و نگهدارید.
قبل از ورق زدن و مرور یک مجله یا کتاب حتما فهرست عناوین را ببینید شاید اصلا
ارزش ورق زدن را نداشته باشد.
11- علامتگذاری نکات مهم را فراموش نکنید: وقتی نامه درخواست یا گزارشی را میخوانید
جملات و عناوین مهم را مشخص کنید تا در بازخوانی یا استنادهای بعدی مجبور به
خواندن مجدد همه مطلب نباشید و بتوانید به سرعت مطالب اصلی را بیابید.
12- در مسافرت کارتان را رها نکنید: زمانی که در مسافرت هستید مسوولیت خود را به
شخصی واگذار کنید که بتواند در نبود شما به نامهها و مکاتبات پاسخ مناسب دهد. در
این خصوص لازم است که به طور دقیق حیطه اختیارات او را مشخص کنید که به چه نامههایی
پاسخ دهد و چه مواردی را برای شما نگهدارد تا خود شما رسیدگی کنید.
13- مخاطبان خود را در دسترس داشته باشید: مشخصات ضروری افرادی را که ممکن است
نیاز به تبادل ایمیل با آنها داشته باشید در قسمت مخاطبان (contacts) صندوق پستی خود ذخیره نمایید. مواردی مانند نام، شماره تلفن،
آدرس وب سایت و ایمیل از این جمله هستند. استفاده از این امکان کمک میکند که در
زمان ارسال نامه، ناچار به تلفن کردن و پرسیدن آدرس ایمیل نباشید.
14- برای وقت خود ارزش قائل باشید: اجازه ندهید که دیگران وقت باارزش شما را تلف
کنند. در مقابل افرادی که با دردودل و حرفهای حاشیهای میخواهند وقت شما را تلف
کنند هوشیار باشید و با لحنی مودبانه بگویید که در حال حاضر گرفتار هستید و فرصت
شنیدن صحبتهای آنها را ندارید. در ضمن سعی کنید مذاکرات کوتاه و چند دقیقهای را
بطور ایستاده انجام دهید؛ بنابراین وقتی کسی برای این منظور نزد شما میآید از پشت
میز بلند شوید و ایستاده صحبت کنید؛ باور کنید که در کوتاه کردن صحبت و صرفهجویی
در وقت بسیار کارساز است.
15- خود را درگیر جزئیات اجرایی نکنید: مدیر هر چه بیشتر درگیر کارهای اجرایی باشد
کمتر فرصت تفکر و برنامهریزی دارد. به عنوان مدیرعامل، قائم مقام یا مدیرکل یک
سازمان لزومی ندارد که بیش از اندازه در جزئیات اجرایی ریز شوید و به آنها توجه
کنید. این کار نه تنها موجب میشود که پرسنل خود را روباتی تصور کنند که از خود
اختیاری ندارند، بلکه شما را از وظایف اصلی خود دور میکند.
16- جلسات را کوچک و جمع و جور برگزار کنید: از آنجا که معمولا تشکیل جلسه در سطح
مدیران سازمان دشوار است از آن به عنوان آخرین گزینه استفاده کنید. جلسات متعدد و
طولانی، وقت و انرژی ذهنی زیادی از مدیر میگیرد. هر قدر که تعداد افراد جلسه
بیشتر باشد دستیابی به نتیجه و جمع بندی دشوارتر میشود. پس ابتدا در مورد ضروری
بودن تشکیل جلسه به یقین برسید و بعد هم تا حد امکان جلسه را بزرگ نکنید.
17- اصول جلسات بزرگ یا مهم را در نظر داشته باشید: جلسه حتما دارای دستور جلسه
باشد، دستور جلسه حداقل یک روز پیش از برگزاری جلسه به دست مدعوین برسد، در دستور
جلسه زمان شروع و پایان جلسه را مشخص کنید و حتی اگر امکان دارد حداکثر زمان هر
بند از دستور جلسه را هم معین کنید تا افرادی که قرار است در آن مورد صحبت کنند
زمان را مدنظر داشته باشند، موضوعات را برحسب اولویت در دستور کار قرار دهید، از
رییس یا دبیر جلسه بخواهید که مدیریت زمان جلسه را برعهده داشته باشد و اجازه ندهد
که افراد با مرور حرفهای تکراری و خارج از موضوع، وقت جلسه را بگیرند، فقط افراد
مرتبط به موضوع جلسه را دعوت کنید، نسبت به حضور به موقع در جلسه مقید باشید و
دیگران را هم از این موضوع آگاه کنید.
18- زمان صرف ناهار و صبحانه فرصت خوبی برای انجام مذاکرات کاری به شکل غیررسمی
است. اصطلاح صبحانه کاری و ناهار کاری که مدتی است رایج شده دلالت برهمین موضوع
دارد، پس سعی کنید از این فرصتها به خوبی استفاده کنید. شخصا از زمان صرف ناهار
استفاده زیادی میبرم و بسیاری از گفتوگوهای کاری را حین صرف ناهار انجام میدهم.
به تجربه دریافتهام که احتمال مقاوت و مخالفت در این زمان کمتر است.
19- زبان بدن را یاد بگیرید: با آموختن زبان بدن (body language) میتوانید در مذاکرات یک گام جلوتر باشید؛ چرا که بیش از نیمی از
پیامهای ارتباطی انسانها به وسیله حرکات بدن منتقل میشود. با درک صحیح از طرز
نشستن، ایستادن، نگاه کردن و صحبت کردن طرف مقابل میتوانید رفتار و گفتار خود را
در جهت متقاعد کردن وی عوض کنید و بدین ترتیب در زمان کوتاهتری به نتیجه برسید.
20- یادگیری مدیریت زمان را توصیه کنید: پرسنل خود را تشویق کنید که تکنیکهای
مدیریت زمان را بیاموزند و آن را در عمل به کار گیرند؛ چرا که اگر آنها بتوانند
زمان خود را بهتر مدیریت کنند شما هم از فواید آن بهرهمند میشوید و امکان تفویض
کار مهیا میشود.
فراموش نکنید که مدیریت زمان، هسته اصلی مدیریت زندگی (life management) است، پس در مورد خودتان واقعبین باشید. اگر انجام کارهای زیاد و
بیش از توانایی خود را قبول کنید به زودی دچار استرس و اضطرابی خواهید شد که سلامتی
روحی و جسمی شما را تهدید میکند و به ناچار باید پولی را که به واسطه تلاش سخت و
بیشتر کسب کردهاید خرج درمان خود کنید؛ بنابراین حد و مرز ظرفیت خودتان را
بشناسید و به آن احترام گذارید.
مدیریت کاربردی وقت
زمان حاضر، عصر تکنولوژی اطلاعات، سرعت و کار است. در این وضعیت هر کس بتواند
بیشتر کار کند و زودتر به اهداف اصلی خود برسد جلوتر از بقیه است. برای رسیدن به
این منظور هم همه خواستار داشتن زمان بیشتر و استفاده بهینه تر از زمان هستند.
تنها راه استفاده بهینه از زمان هم برنامه ریزی است. به یاد داشته باشید 80 درصد
امور زندگی ارزش چندانی ندارند و 20 درصد بقیه دارای ارزشی معادل 80 درصد هستند.
زمان بندی روزانه برای انجام هر وظیفه ای امری ضروری است. رویکرد ساده انگارانه به
فعالیت های روزانه معمولاً به تاکید بر وظایف عادی می انجامد. وظایفی که برای
رسیدن به هدف ارجحیت دارند به سادگی به تاخیر می افتند، زیرا انجام شان مدت زمان
طولانی تری می طلبد و فوریت کمتری نیز دارند. یک فرایند زمان بندی متضمن دو گام
اساسی است: نخست، دور نمایی از اقداماتی که باید در روزها و هفته های آتی انجام
داد، و دوم، تهیه فرم راهنمای برنامه ریزی روزانه.
برنامه ریزی شما باید متناسب با موقعیت تان صورت گیرد، یعنی متناسب با وضعیت شغلی،
خانوادگی و یا الگوهای رفتاری تان باشد. برای شروع برنامه ریزی اولین اقدام شناخت
اولویت ها است. برای انجام هر کاری وقت نداریم، در این صورت باید وقت مان را صرف
انجام کارهایی کنیم که برای ما مهم هستند. بنابراین باید خود را در نظامی از
اولویت ها محدود کنیم. به طور کلی می توان گفت این اولویت ها شامل:
الف) تقدم هایی که برای ما اهمیت دارند و با هدف های مهم ما در ارتباط اند و فوری
ترین و مهم ترین امور محسوب می شوند. این مسائل اموری هستند که ما برای انتخاب و
انجام شان مشکل کمتری داریم و تعلل ها ممکن است موجب تاخیر در کارها شود که نتایج
ناگواری به بار می آورد.
ب) تقدم هایی که برای ما اهمیت دارند و نمایانگر مسائل واقعی ما هستند. آنها مهم
اند اما فوریت ندارند و به آسانی کنار گذاشته می شوند و می توانند مورد تعلل قرار
گیرند.
ج) تقدم هایی که به شغل ما مربوط می شوند و رئیس یا سایر کارکنان از ما خواسته اند
که آنها را انجام دهیم در حقیقت آنها گرایش به انجام شدن کارها دارند آنها دارای
فوریت هستند اما ارزش چندانی ندارند بنابراین باید در مواجهه با این قبیل امور
وسواس را کنار گذاشته و آنها را به سرعت انجام داد و وقت زیادی را صرف آنها نکرد.
د) تقدم هایی که مهم و ضروری نیستند و باید سعی کرد که از انجام دادن آنها خودداری
کرد و یا آنها را در حالت تعلیق نگه داشت و فقط در صورتیکه مهم یا ضروری شدند آنها
را انجام داد.
با انجام شیوه تقدم گرایی در کارها به نتایج بزرگی دست خواهید یافت. به این ترتیب
که بر روی تقدم های "ج و د" کار اضافی انجام ندهید زیرا قطعاً کار بهتری
را برای انجام دادن دارید. با مشخص کردن یک هدف بلند مدت از اولویت "ب"
از وقت روزانه خود ساعتی را به انجام دادن آن اختصاص دهید. مطمئن باشید برای بیشتر
افراد این هدف، قابل دستیابی است.
اما برای موفقیت روزانه باید برنامه ریزی بلند مدت تری همانند بازه زمانی هفتگی
داشته باشیم. برنامه هفتگی وسیله بسیار ارزشمندی در مدیریت زمان است ولی افراد کمی
از آن به طور منظم استفاده می کنند. این برنامه می تواند شامل فعالیت های عمده و
مهم هفته آینده از تقدم های " الف و ب و ج" باشد. امتیاز برجسته راهنمای
برنامه ریزی هفتگی آن است که شما می توانید طرح ریزی و فعالیت های یک هفته را در
یک برگ جای دهید. در طول هفته می توانید راهنمای برنامه ریزی شده را برای تغییر
ترتیب موارد اولویت دار بازرسی کرده و وظایف تازه ای بر آن بیفزایید.
علیرغم داشتن جدول روزانه که گاهی به آن متکی هستیم، برنامه ریزی روزانه باید به
عادت تبدیل شود. سیستمی را طراحی کنید که برای تان سودمند باشد و بتوانید هر روز
از آن استفاده کنید. هدف برنامه ریزی آن است که ذهن شما را خلوت کند و به شما نشان
دهد چه کارهایی را انجام داده اید و چه کارهایی را باید انجام دهید.
برنامه ریزی روزانه یکی از بهترین مدد کاران شما در کنترل زمان است و در مقابل
رویداد ها، افراد و بی نظمی ها از شما حفاظت می کند. برنامه ریزی روزانه پلی است
میان آنچه می خواهید انجام دهید و زمانی که برای انجام آن در اختیار دارید.
نکات کاربردی مدیریت زمان عبارتند از:
1)بدانید که مدیریت زمان یک دانش خودی است .
همان طور که می دانیم هر روز 24 ساعت است و این 24 ساعت ثابت است پس ما باید زمان
خودمان را تنظیم کنیم . ما هرگز نمی توانیم این 24 ساعت را کم و زیاد کنیم اما می
توانیم با برنامه ریزی صحیح و مناسب میزان استفاده خود را کم یا بیشتر کنیم . همگی
این قدرت را داریم که خودمان را مدیریت کنیم و می توانیم کارهایی را که باید در
طول 24 ساعت انجام دهیم را برنامه ریزی کنیم .
2) پیدا کنید که در کجا زمان هدر می رود .
ما نمی توانیم ادعا کنیم که کاملا" از زمان خود استفاده می کنیم، بلکه مقداری
از زمان از دست ما هدر می رود که اگر بتوانیم این زمان را نیز کنترل کنیم، می
توانیم برای این زمانی که با مدیریت زمان صرفه جو.یی کرده ایم برای کارهای گوناگون
استفاده کنیم.
3) هدفهایی از مدیریت زمان را برای خود ایجاد کنند .
توجه کنید که تمرکز بر روی مدیریت زمان باعث می شود که اخلاق و رفتار شما عوض شود
نه اینکه زمان را عوض می کند . اولین قدم در مدیریت زمان ، زمانی حاصل می شود که
اوقاتی که هدر می دهید را از برنامه خود حذف کنید . اگر بتوانید زمانی را که هدر
می دهید حذف کنید بدانید که اولین قدم در مدیریت زمان را برداشته اید .
4) یک طرح مدیریت زمان را الگو قرار دهید .
یک طرح در مدیریت زمان برای خود انتخاب کنید و در آن اهداف واضح و اولویتها ی خود
را در آن بنویسید و بعدا"این اولویتها و هدفها را مرتب کنید و تنظیم وقت کنید
واولویتهای غیر ضروری را حذف کنید . آنها یی که بلند مدت اند و آنهایی که کوتاه
مدتند و زود بازده اند را مشخص کنید و به طور خلاصه، طرح شما باید تمامی ضوابط و
اصولی راکه در مدیریت زمان مهم است را، دربرداشته باشد وطرح را طوری تهیه کنید تا
،دست یافتنی باشند تهیه یک جدول زمانی نباید به صورت انتزاعی و دور از ذهن باشند.
هرگز از طرح جدول زمانی تقلید کورکورانه نکنید . مثلا" فرد X یک طرح مدیریت زمان دارد و شما از روی آن کپی برداری کنید .
الگو برداری کنید اما کپی برداری نکنید .
تهیه طرح باعث می شود که در طول اجرای برنامه خود دچار استرس و نگرانی نشوید.
5) از ابزارهای جانبی مدیریت زمان استفاده کنید .
از سخت افزارها و نرم افزارهای کاربردی در زمینه مدیریت زمان، حتما" استفاده
کنید . مثل Out look
این نرم افزار باعث می شود که شما بتوانید به راحتی تمام برنامه های خود را به طور
روزانه ، هفتگی ، و یا ماهانه ، در آن وارد کنید و خیلی راحت بتوانید به برنامه
هایتان برسید .
یکی از کارهایی که زمان بر است پاسخ دادن به نامه هایی با موضوع یکسان است این نرم
افزارقادر است به طور اتوماتیک پاسخگویی به این نوع نامه ها را انجام دهد . وبه
عنوان دستیار حرفه ای برای شما کار کند.
6) کارهای خود را اولویت بندی کنید .
اولویت بندی همان طور که گفته شد.برایتان مهم است . و باعث می شود اولین و آخرین
اولویتهای برنامه ای و کاری خود را بدانید .
7) تفویض اختیار کنید .
همواره یاد بگیرید که کارهایتان را به دیگران تفویض اختیار کنید . هیچ وقت پیشتازی
و تکروی نکنید . کارهایی را که دیگران قادر به انجام صحیح آن هستند به عهده آنها
بگذارید و خودتان کارهای کلیدی را انجام دهید .
هیچ وقت فکر نکنید شما باید تمام کارها را انجام دهید.
8) کارهای تکراری را به دیگران واگذار کنید .
این بند در واقع ادامه بند هفت است هر چقدر کارها تکراری باشد، اینکه بتوان خیلی
راحت به دیگران واگذار شود بیشتر است .
9) محدوده زمانی تعیین کنید .
بعضی از کارها هستند که بسیار وقت گیرو تکراری هستند. مثل پاسخ دادن به نامه ها
و...
به همین دلیل روزانه حداکثریک ساعت برای پاسخ دادن به نامه ها و کارهای تکراری صرف
کنید نه بیشتر.
10) مطمئن باشید که سیستم شما سازماندهی شده است .
اگر وقت زیادی را صرف بررسی فایلها ی کامپیوتری خود می کنید، از یک سیستم مدیریت
فایل استفاده کنید . یک سیستم مدیریت فایل باعث می شود که شما بتوانید در مدت زمان
کمتری ، دسترسی به اطلاعات زیادی داشته باشید .
همچنین با برنامه ریزی یک سیستم مدیریت فایل، شما می توانید فقط به اطلاعاتی که
نیازبه دسترسی دارید ،دسترسی داشته باشید و خود را در میان انبوهی از نامه ها و
اطلاعات در گیر نکنید .
11)وقت خود را با منتظر شدن بیهوده، هدر نکنید .
هم خودتان سر وقت حاضر شوید و هم از دیگران انتظار داشته باشید که سر وقت در قرار
ملاقات حاضر شوند.مطمئن باشید که شما وقت اضافی برای هدر دادن در انتظارات بیهوده
را ندارید .
مهم این نیست که در کدام قرار ملاقات هستید، مهم این است که سر وقت حاضر شوید .
شناسایی عوامل موثر در اتلاف وقت
به طور اجمال می توان عوامل موثر در اتلاف وقت را به قرار زیر برشمرد:
عدم تفویض اختیار؛
تماسها و مکالمات زیاد تلفنی؛
جلسات بسیار (درون سازمانی و برون سازمانی)؛
قبول و یا تحمیل بیش از حد مسئولیت و کار؛
آشفتگی و بی نظمی فردی و عدم تمرکز فکری؛
نداشتن کارکنان و همکاران شایسته و کارآمد؛
مسافرتها و ماموریتهای متعدد اداری؛
امور شخصی و گرفتاریهای خانوادگی؛
عدم برنامه ریزی مناسب؛
کار امروز را به فرداافکندن.
همانگونه که مشاهده می شود موضوع «عدم تفویض اختیار» به عنوان شاید مهمترین عامل
اتلاف وقت بویژه برای مدیران عنوان گردیده است.
به راستی چرا شما بخشی از اختیارات خود را به دیگران واگذار نمی کنید؟ بد نیست در
این قسمت مهمترین دلایلی را که برای عدم تفویض اختیار برشمرده شده است را ذکر
کنیم:
1 - کارکنان هنوز کار بسیاری برای انجام دادن دارند و واگذاری و تفویض اختیار
بیشتر به آنها معقولانه نیست؛
2 - کارکنان توان انجام دادن برخی کارها را ندارند، لذا نمی توان اختیاری به آنها
تفویض کرد؛
3 - کارکنان نمی خواهند به آنها تفویض اختیار شود؛
4 - فرد مناسبی نیست که کارها و اختیارات به او واگذار شود؛
5 - قدرت وجسارت لازم در تفویض اختیار وجود ندارد؛
6 - مدیران ترجیح می دهند برای حفظ شأن و شخصیت خود از تفویض اختیار پرهیز کنند؛
7 - ممکن است تفویض اختیار نشانگر ضعف مدیر در سازمان تلقی شود.
اگر شما به عنوان خواننده این نوشتار، مدیر هستید ببینید که واقعاً کدام مورد یا
موارد از هفت گزینه بالا شامل شما هم می شود. بعد کمی تأمل کنید که چرا در چنین
وضعیتی به سر می برید؟
خوب جای دارد که به یک موضوع مهم دیگر اشاره کنیم که نوعاً خیلی وقت ما را هدر می
دهد.
تماسهای تلفنی خارج از برنامه و ملاقاتهای بدون هماهنگی. بهتر است طرف خود را طوری
مقید و هدایت کنید که در کوتاهترین زمان مکالمه یا ملاقات حرف خود را بزند. شاید
این تجویز در وهله اول سخت باشد ولی می تواند در وقت شما صرفه جویی شود، چون در
غیر این صورت برای اینکه محبوب همه باشید ناگزیر هستید که کاملاً در اختیار
درددلها، مشکلات، درخواستها، غیبتها و... این و آن باشید و از انجام کارهای ضروری
باز بمانید.
یک چیز دیگری که معمولاً کارکنان را رنج می دهد و ممکن است خود آنها خیلی متوجه
نباشند که بر روی اتلاف وقت آنان چه تاثیر مهمی دارد، موضوع شلـــــــوغ بودن و به
هم ریختگی میز کار است.
آیا از آن قبیل افرادی هستید که دوست دارند میز شلوغ داشته باشند یا نه سعی می
کنید هر پرونده، نامه، و یا هر ارجاعی را به موقع و به نوبت و ترتیب اهمیت کنار
دست خود قرار دهید و به آن رسیدگی کنید. این هم نکته بسیار بااهمیتی است که علاوه
بر وقت، اعصاب و روان شما را هم تحت تاثیر قرار می دهد.
یک راهنمای کلیدی
برای آنکه بر زمان دراختیار، احاطه داشته و بتوانیم آن را مدیریت کنیم باید هدف
گذاری مناسبی داشته باشیم. یعنی اینکه برای هر روز کاری خود اهدافی را ترسیم کنیم.
ازسوی دیگر برای هدف گذاری موارد ذیل را درنظــر بگیریم: هدف باید روشن، قابل
اندازه گیری، واقع بینانه، قابل دسترسی و محدوده زمانی معینی داشته باشد.
خوب حالا به نظر می رسد که دریچه ای دیگر به روی ما باز شده تا نسبت به زمان (وقت)
طور دیگری نگاه کنیم و با به کارگیری مجموعه موارد مطرح شده بتوانیم از زمان
حداکثر استفاده و بهره را ببریم، چرا که زمان منتظر ما نمی ماند.
نتیجه گیری
1 - ببینید که از زمان چه می خواهید (چه انتظاری دارید)؟
2 - عواملی که وقت شما را هدر می دهند شناسایی و دسته بندی کنید. سپس چاره ای برای
برطرف کردن آنها بیابید.
3 - فعالیتهای روزانه خود را اولویت بندی کنید داشتن یک مسئول دفتر یا منشی فهیم،
دوراندیش و پرانرژی در این زمینه شما را به خوبی یاری خواهدکرد.
4 - به موضوع تفویض اختیار جدا توجه کنید.
5 - هر از گاه به میز خود نگاه کنید و آشفتگی آن را برطرف سازید.
6 - شفاف و قاطع باشید و با عوامل اتلاف وقت با حسن تدبیر برخورد کنید.
7 - از مرکب زمان به عنوان وسیله ای برای موفقیت و رشد و اثربخشی هرچه بیشتر
استفاده کنید نه اینکه در دام آن گرفتار شده و دچار بی نظمی و آشفتگی گردید.
منابع :
1. اسلامى، سعید؛ مدیریت کاربردى وقت. بى جا، بى تا، 1373.
2. حقیقى، محمد على؛ الگویى براى تنظیم وقت مدیریت. تهران؛ نشر عالم، 1377
3. اینترنت