اکو-تک چیست؟
صنعت ساختمان سازی یکی از صنایع گسترده و پیشرفته در جوامع صنعتی است . ساختمان ها که مأوا و محل استقرار انسانها هستند در دهه های گذشته با استفاده از تکنولوژی های بسیار پیشرفته طراحی و ساخته شده اند.
همزمانی ارزانی قیمت نفت و توانایی تولید جام های بزرگ شیشه، منجر به طراحی ساختمانهای اداری مدرن توسط معمارانی مانند میس ون دروهه در دهة ٥٠ میلادی شد . از آن زمان، تحولات در معماری، خصوصاً پست مدرنیزم تنها پاسخی سطحی به سبک مدرن بود.
شیوه دیگر معماری معاصر دنیا که به معماری های-تک معروف است، توسط معماران بزرگ دنیا و برای ایجاد ساختمان های با بهره وری بسیار بالا و نمونه ابداع شد.در این سبک بکارگیری شیوه های نوین ساخت، بهره گیری از انواع مصالح طبیعی و یا مصنوعی و استفاده از سیستم های پیشرفتة سازه ای، معماری و تأسیساتی، ساختمان های نوین را به مجموعه ای با تکنولوژی بالا تبدیل نموده است.
لیکن گروه هایی این فلسفه را دارند که یکی از عوامل مهم ایجاد تغییرات در محیط زیست، ساخت و سازهای مربوط به ابنیه می باشد و در اثر گسترش ساخت و سازهای شهری هر روز به میزان زیادی از طبیعت منهدم می گردد و علاوه بر آ ن برای تولید مصالح ساختمانی نیز میزان زیادی انرژی مصرف می شود که بیشترین آن در اثر سوخت های فسیلی حاصل می گردد، همچنین برای تنظیم شرایط محیطی داخل ساختمان ها اعم از ایجاد گرمایش، سرمایش، روشنایی و... میزان بالایی انرژی بکار گرفته می شود و نیز بسیاری از مواد و مصالح به کار گرفته شده در ساختمان ها پس از گذراندن عمر مفید و انهدام ساختمان قابل بازیافت نبوده و در محیط زیست تجزیه نمی شوند. با این اعتقاد و این شعار که ((تکنولوژی ابزار است و نه غایت و ما با تکنولوژی مدرن شرایط زیستی کره زمین را به مخاطره انداخته ایم))، خواستار تغییراتی در معماری و در جهت رعایت معیارهای زیست محیطی
شده اند.یکی از منتقدان سبک“های تک” گروههای طرفدار محیط زیست در اروپا هستند.
این گروه ها معتقدند که انسان با اتکاء بیش از حد به تکنولوژی، زیست بوم کره زمین را در معرض نابودی قرار داده است و اگر تعادل شکننده ی زیستی موجود در کره زمین به هم بخورد، بازگشت به شرایط زیستی مناسب در آینده، امری مشکل و یا غیرممکن خواهد بود. باتوجه به این اعتراضات، از اواسط دهه هشتاد، چرخشی در بینش فکری و کارهای طراحی معماران
"های- تک" دیده می شود.
معماران" های تک" با اعتقاد به بینش پوزیتویسم، معتقدند که مشکل تکنولوژی نیست، بلکه اشکال در نحوة استفاده صحیح از تکنولوژی است . بر این اساس امروزه در کارهای این معماران ملاحظه می شود که با استفاده ازتکنولوژی سعی در استفاده حداکثر از عوامل طبیعی همچون آفتاب، باد، آب های زیرزمینی و گیاهان برای تنظیم شرایط محیطی ساختمان دارند. لذا در معماری جدید آنها که به نام اکو-تک (اکولوژی + تکنولوژی) خوانده می شوند، تکنولوژی نه تنها در مقابل طبیعت قرار ندارد بلکه سازگار با آن و در کنار آن سعی در بهره برداری بیشتر از امکانات محیطی و تأمین آسایش انسان دارد.
پیشگامان این سبک نورمن فاستر، رنزو پیانو و راجرز (معماران بنام دنیا ) هستند. در کارهای اخیر این معماران همواره در کنار عکس های زیبای ساختمان های آنها مقاطعی از بنا وجود دارد که در آن نحوه استفاده از عوامل اقلیمی با تمهیدات مختلف نشان داده شده است . شکل ساختمان نیز با توجه به زاویة تابش آفتاب و سرعت و جهت باد در فصول مختلف سال طراحی شده است.