ایمنی در عملیات ساختمانی

ایمنی در عملیات ساختمانی

مزایای حاصل از اجرای سیستم ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست، سازمان‌ها را در مسیر به کارگیری و پیاده‌سازی این سیستم‌ها در فرایندهای خود سوق داده است. سیستم مدیریتHSE از طریق تعریف و پیاده‌سازی آن در سازمان، به صورت هم‌زمان به نکات ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست توجه می‌کند. نقش و اهمیت HSE در صنایع و زمینه‌های کاری مختلف در دنیای امروز، موضوعی انکارناپذیر است. در شمارۀ پیش، دربارۀ حوادث ناشی از کار، تأثیر آن‌ها و نظریات مختلف در این خصوص مطالبی خواندید در این شماره درباره ایمنی در عملیات ساختمانی خواهید خواند.

سرفصل‌های قابل اشاره: • وسایل حفاظت فردی • ایمنی عملیات گرم (جوشکاری و برشکاری) • ایمنی تخریب ساختمان • ایمنی ابزار دستی • عوامل فیزیکی و شیمیایی • ایمنی نردبان، داربست و بالا برها • عوامل مکانیکی ارگونومیکی

1- وسایل حفاظت فردی:

الف - کلاه ایمنی: • ماده 16: کارگرانی که در مواجه با خطر سقوط یا پرتاب شی‌ای روی سرشان هستند، باید از کاسک فلزی استفاده کنند. • ماده 17: وزن کاسک (کلاهخود) به طور کامل نباید از 400 گرم تجاوز کند. • ماده 18: کاسک باید از مواد اشتعال‌ناپذیر ساخته شده و در مقابل جریان برق عایق باشد. • ماده 19: به منظور حفاظت سر، صورت، پشت و گردن، باید دور تا دور کاسک لبه‌دار باشد. • ماده 20: برای کار در فضای نسبتاً کوچک و تنگ، کاسک باید کوتاه و در صورت لزوم فاقد لبه باشد. • ماده 21: کاسکهایی که در فضای خیلی مرطوب استفاده می‌شوند، باید از نظر رطوبت نفوذ‌ناپذیر باشند. • ماده 22: نوارها و چرم داخل کاسک باید به سهولت قابل تعویض باشند. • ماده 23: استفاده از کاسکی که متعلق به شخص دیگری بوده، باید قبل از استفاده شخص دیگری از آن، داخلش ضدعفونی شده و در صورت لزوم چرم و نوارهای داخل آن تعویض شود. • ماده 24: کارگرانی که دارای موهای بلند هستند، به خصوص کارگران زن که با ماشین کار میکنند یا در جوار آن مشغول کار هستند، باید به وسیله سربند یا وسیله حفاظتی دیگری موهای سر خود را کاملاً بپوشانند. • ماده 25: سربند کارگرانی که در مقابل آتش، جرقه، مواد مذاب و امثال آن کار میکنند، باید از جنسی تهیه شده باشد که به آسانی مشتعل نشود و در مقابل شستن و ضدعفونی کردن به وسیله ترکیبات صنعتی مقاومت کافی داشته باشد. • ماده 26: نظافت و تمیز کردن سربندها باید به سهولت انجام گیرد. ب- عینک ایمنی : • ماده 27: کسانی که ممکن است کارشان برای چشم‌هایشان خطر ایجاد کند، باید از وسایل حفاظتی مخصوص چشم استفاده کنند. • ماده 29: شیشه یا هرگونه ماده پلاستیکی شفاف که برای عینکهایی حفاظتی ساخته میشوند باید در مقابل کاری که ‎عینک به‎منظور آن‎ کار ساخته شده است، مقاومت‎ کافی داشته ‎باشد و همچنین از حباب هوا، ترک، موج و هرگونه عیب دیگری عاری باشد. • ماده 30: به جز شیشههای نمرهای، سطح داخلی و خارجی شیشههای حفاظتی باید موازی بوده و هیچ‌گونه خمیدگی‌ای نداشته باشد. • ماده 31: عرض شیشههای عینک حفاظتی باید 5/44 میلی‌متر و طول آن 38 میلی‌متر باشد. • ماده 32: قطر دایره شیشههای عینکهای مدور غیرنمرهای باید حداقل 50 میلی‌متر باشد. • ماده 33: شیشههایی که منحصراً برای حفاظت در مقابل خطر پرتاب ذرات اجسام و ضربه اختصاص داده میشوند، باید حداقل قدرت عبور 80 درصد نور از سطح کار را داشته باشد. • ماده 34: زههای عینک باید سبک و محکم بوده و کاملاً روی صورت چسبیده باشند و در صورت لزوم، به حفاظهای جانبی مجهز شوند. • ماده 35: مقاومت شیشههای عینکهای حفاظتی برای کارهای برش، پرچ‌کاری، سنگ زدن و صیقل کردن، کار با سنگ، سمباده سنگتراش و سایر کارهای مشابه باید به تصویب وزارت کار برسد. • ماده 36: قاب عینکهای حفاظتی برای کارگرانی که در مقابل باد یا گرد و غبار کار میکنند، باید انعطاف‌پذیر بوده و کاملاً با صورت کارگر تطبیق داشته باشد. • ماده 42: عینک حفاظتی‌ای که استفاده قرار می‌شود، قبل از آنکه به کارگر دیگری داده شود باید ضدعفونی شود. همچنین تمامی قسمتهایی را که نمی‌توان ضدعفونی کرد، باید تعویض شوند. • ماده 43: تمامی عینکها و ماسکهای طلقی زمانی که استفاده نمی‌شوند، باید در جلد مخصوص نگهداری شوند تا در اثر تماس با روغن و چربی و سایر مواد خراب‎ نشوند. • ماده 44: عینکهای حفاظتی و ماسکهای طلقی مرتباً باید بازدید و کنترل شده و قسمتهای آسیبدیده آن‌ها فوراً تعویض شوند.

ج - لباس کار: • ماده 1: لباس کار باید با توجه به خطراتی که در حین کار ممکن است برای کارگر پیش آید، انتخاب شود و بهگونه‌ای باشد که از بروز خطرات تا حد ممکن جلوگیری کند. • ماده 2: لباس کار باید مناسب با بدن کارگر استفادهکننده بوده و هیچ قسمت آن آزاد نباشد. همچنین کمر آن باید همیشه بسته و جیب‌های آن کوچک بوده و تا حد ممکن تعداد جیب‌ها کم باشد. • ماده 3: کارگرانی که با ماشین کار میکنند یا در جوار ماشینآلات مشغول کار هستند، باید لباس کاری داشته باشند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. همچنین بستن کراوات، آویزان کردن زنجیر ساعت و کلید و امثال آن‌ها روی لباس کار اکیداً ممنوع است. • ماده 4: در محل کاری که احتمال خطر انفجار یا حریق باشد، استفاده از یقه نورگیر (آفتابگردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلولوئید ساخته شدهاند و همچنین همراه داشتن سایر مواد اشتعال‌پذیر برای کارگران، اکیداً ممنوع است. • ماده 5: در صورتی که انجام کاری ایجاب کند که کارگر آستین لباس کار خود را دائم بالا بزند، باید از لباس کار آستین کوتاه استفاده کند. • ماده 6: کارگرانی که در محیط آلوده به گردوغبار، قابل اشتعال و انفجار یا مسمومکننده،مشغول به کار هستند، نباید لباسهای جیبدار یا لبهدار (دوبل شلوار) بپوشند، زیرا ممکن است گردوغبار مزبور در چین و لبه لباس باقی بماند. • ماده 7: آب و گاز نباید در لباس و کلاه حفاظتی (باشلق)، مخصوص کارگرانی که با مواد خورنده یا مضر کار میکنند نفوذ کند و جنس آن باید مناسب با نوع ماده یا موادی که با آن‌ها کار میکنند باشد. • ماده 8: لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حریق یا انفجاری که ممکن است ناگهان در حین انجام کار پیش آید، باید لباس کاملی از باشلق، دستکش و کفش یک تکه و سرهم باشد. • ماده 9: وسایل حفاظتی کارگرانی که با مواد رادیواکتیو کار میکنند، باید طبق نمونههای مخصوصی که به تصویب وزارت کار رسیده است باشد.

د‌- کمربند ایمنی: • ماده 49: کمربندهای اطمینان، تسمههای روی شانه و سایر تسمههای مربوط به آن باید از چرم محکم (خرم)، برزنتی یا کنفی یا سایر موارد مخصوص و مناسب ساخته شود. • ماده50: حداقل ‎پهنای کمربند اطمینان 12 سانتی‌متر و حداقل ضخامت آن 6 میلی‌متر بوده و استقامت آن در مقابل نیروی کشش برای پاره‎شدن نباید کمتر از 1150 کیلوگرم باشد. • ماده 51: طنابهای مهار باید از کنف بسیار مرغوب یا از جنس مشابه آن ساخته شده باشد و استقامت آن‌ها در مقابل نیروی کششی برای پاره شدن کمتر از 1150 کیلوگرم نباشد. • ماده 52: کمربندهای اطمینان و همچنین تمامی قطعات و ضمائم آن باید دقیقاً و مرتباً کنترل شوند و قطعات فرسوده یا خراب آن‌ها تعویض شود. • ماده 53: کمربندهای چرمی باید بادقت بازرسی شوند، تا اطمینان حاصل شود که از طرف داخل ترکخوردگی یا بریدگی نداشته باشند. • ماده 54: پرچ‌های روی کمربند باید هر یک جداگانه به صور دقیق بازرسی شوند تا اطمینان حاصل شود که عاری از هرگونه عیب و نقص هستند. • ماده 55: تمامی قطعات و ضمائم گیرههای کمربند اطمینان باید دارای مقاومتی برابر مقاومت خود کمربند که در مادههای 53 و 54 ذکر شده است باشند. در شماره بعد، درباره استاندادرهای سایر تجهیزات سخن خواهیم گفت.