نصب قالب‌ها

نصب قالب‌ها

3) نصب قالب تیرجه‌ها
تیرچه بر روی پروفیل‌ها و شمع‌ها و در محل خود در دهانه گذاشته می‌شوند.
4) نصب قالب‌ها
بین تیرچه برای پرکردن فضای بتن‌ریزی قالب قرار می‌گیرد.
نکته: در این ساختمان تیرچه به صورت آماده مصرف نمی‌شود بلکه قالب تیرچه گذاشته می‌شود سپس قالب سقف گذاشته می‌شود سپس ساختار تیرچه در داخل قالب بتنی آن قرار می‌گیرد و به تیرها بسته می‌شود.

نصب شمع‌ها

نصب شمع‌ها

برای نصب شمع‌هایی که زیر دهانه قرار می‌گیرند و بار بتن‌ریزی و سقف را تحمل می‌کنند به این صورت عمل می‌کنیم.
ابتدا محل‌هایی را که باید پروفیل‌ها قرار گیرند را بر روی آویزها مشخص می‌کنیم. در این محل‌ها تکیه‌گاه‌های لازم را برای این که پروفیل بر روی آن قرار گیرد نصب می‌کنیم.
نکته: در این ساختمان از میلگردهای تایپین در ساختار سقف استفاده شده است بنابراین بر روی دو پروفیل نزدیک به هم تخته تایپین را قرار می‌دهیم.
پروفیل‌ها را قرار می‌دهم و زیر آن‌ها شمع می‌گذاریم. زیر شمع گوه می‌گذاریم و با ضربه شمع را تنظیم می‌‌کنیم.
نکته: ساختار این شمع‌ها با شمع‌های صلیبی فرق دارد و داخل سر آن‌ ها نیز یک پروفیل قرار دارد.
نکته: سر شمع را با سیم به پروفیل می‌بندیم.
نکته: پروفیل‌ها در جهت عمود بر تیرچه‌ها نصب می‌شوند.

نصب آویزها

نصب آویزها

1) نصب آویزها
بعضی از اجزای سازه مانند تیرچه‌ها دارای ارتفاع ثابتی هستند. در مواردی که ارتفاع تیرچه یکسان نباشد و زیادتر باشد تیرچه در کف تیر نمی‌تواند سوار شود بنابراین توسط تخته‌چوب‌هایی کف تیر بالا آورده می‌شود تا آنجایی که تیرچه و ارتفاع مقطع تیر یکی شود. به این تخته‌چوب‌ها آویز گویند.
آویزها را با یک زایده به چهارتراش شمع‌ها میخ می‌کنند تا در اثر بتن‌ریزی و سایر عوامل ساختار خود را حفظ کند.

سقف

سقف

برای اجرای سقف مراحل زیر انجام می‌شود.
الف) قالب‌بندی سقف
ب) تکمیل کارهای تیر
پ) بتن‌ریزی سقف
اینک به توضیح هر کدام از مراحل و قسمت‌های مختلف آن می‌پردازیم.
الف) قالب‌بندی سقف
قالب بندی سقف شامل مراحل زیر است:
1. نصب آویزها
2. نصب شمع‌ها
3. نصب قالب تیرجه‌ها
4. نصب قالب‌ها
5. گذاشتن میلگرد بین قالب‌ها
6. روغن‌زدن قالب‌ها
7. گذاشتن میلگرد زیر تیرچه
8. گذاشتن صفحات لازم برای سقف کاذب
9. گذاشتن تیرچه‌ها
10. گذاشتن میلگرد تایپین
11. مش‌بندی
12. گذاشتن سنگ در کنار تیرچه

آرماتوربندی تیر

آرماتوربندی تیر

ب) آرماتوربندی
برای آرماتوربندی تیر مراحل زیر انجام می‌شود.
1. بستن یک میلگرد در محلی بالاتر از گره ستون
2. انتقال میلگردها به محل تیر
3. انتقال میلگردهای کف تیر به بالا
4. انتقال میلگردهای بالای مقطع به روی میلگرد
5. جمع‌کردن میلگردها در ناحیه وسط
6. نشانه‌گذاری توسط گچ
7. واردکردن خاموت‌ها از محل جمع‌شده
8. بازکردن ناحیه جمع‌شده
9. انتقال خاموت‌ها به محل‌های نشانه‌گذاری‌شده با گچ
10. بستن خاموت‌ها
1) بستن یک میلگرد در محلی بالاتر از گره ستون
جهت جداسازی میلگردهای بالای مقطع تیر از میلگردهایی که پایین مقطع قرار دارند در ابتدا یک میلگرد در محلی که از سرستون ارتفاع داشته باشد وصل می‌کنیم این میلگرد باید در جهت عمود بر تیر وصل شود علت این که این میلگرد در ارتفاعی بالاتر از سر ستون وصل می‌شود این است که آرماتوربندی بتواند روی قالب کف تیر بایستد و خاموت‌ها را ببندد.
2) انتقال میلگردها به محل تیر
در محل کارگاه فضایی اختصاص به برش میلگردها دارد توضیح این که بعضی از میلگردهای تیر دارای قطر بسیار زیاد هستند و برش آن‌ها توسط هوا صورت می‌گیرد.
بعد از برش میلگردها توسط ریسمان و قلاب به محل تیر انتقال داده می‌شوند و در کنار تیر خوابانده می‌شوند.
3) انتقال میلگردهای کف تیر به بالا
ابتدا میلگردهایی که مربوط به قسمت پایین مقطع هستند به بالا انتقال داده می‌شوند این میلگردها از پایین میلگرد بسته‌شده رد داده می‌شوند و در کف تیر خوابانده می‌شوند.
4) انتقال میلگردهای بالای مقطع به روی میلگرد
در مرحله بعد میلگردهایی که مربوط به قسمت بالای مقطع هستند به بالا (در محل تیر) انتقال داده می‌شوند این میلگردها از بالای میلگرد بسته‌شده رد داده می‌شوند.



5) جمع‌کردن میلگردها در ناحیه وسط
میلگردهای پایین مقطع تا زیر میلگرد بسته‌شده بالا آورده می‌شوند این میلگردها و میلگردهای بالای مقطع در یک ناحیه که تقریباً در وسط قرار دارد با هم جمع می‌شوند و توسط سیم بسته می‌شوند علت این کار این است که خاموت‌ها بتوانند وارد تیر شوند.
6) نشانه‌گذاری توسط گچ
در این مرحله مناطقی که خاموت باید در آن مناطق به تیر بافته شود با گچ روی میلگرد مشخص می‌شوند.
7) واردکردن خاموت‌ها از محل جمع‌شده
خاموت‌هایی که ساخته شده‌اند و به محل خود در تیر انتقال داده شده‌اند از محل نازک‌شده وارد تیر می‌شوند برای این کار ناحیه‌ای از خاموت که در آن فاصله وجود دارد باز می‌شود و خاموت وارد تیر می‌شود.
8) بازکردن ناحیه جمع‌شده
بعد از واردکردن تمامی خاموت‌ها محل نازک‌شده باز می‌شود یعنی سیم آن بریده می‌شود و میلگردها از هم جدا می‌شوند و در قسمت‌های مختلف خاموت قرار می‌گیرند.
9) انتقال خاموت‌ها به محل‌های نشانه‌گذاری‌شده با گچ
در این مرحله هر یک از خاموت‌ها در محل نشانه‌گذاری‌شده با گچ قرار می‌گیرند.

10) بستن خاموت‌ها
در این مرحله هر یک از خاموت‌ها به میلگرد مربوط بسته می‌شود آرماتوربند روی قالب می‌ایستد یا می‌نشیند و این کار را انجام می‌دهد.
پ) قالب‌گذاری نهایی
در مورد تیرهایی که در کنار قرار گرفته‌اند و به فضای آزاد راه دارند مطرح می‌شود این قالب‌گذاری معمولاً بعد از گذاشتن تمامی قالب‌های سقف صورت می‌گیرد لذا در مبحث سقف توضیح داده می‌شود.

اجرای ستون بتنی

اجرای ستون بتنی

نحوه اجرای ستون‌ها 1

نحوه اجرای ستون‌ها را می‌توان در مراحل زیر بیان کرد:
الف) آرماتوربندی ستون
ب) قالب‌بندی ستون
پ) بتن‌ریزی ستون
ت) درآوردن قالب
ث) آب‌دادن
اینک به شرح هر یک از این عناوین و قسمت‌های مختلف آن می‌پردازیم:
الف) آرماتوربندی ستون
برای آرماتوربندی ستون مراحل زیر انجام می‌شود:
1. خم‌زدن ریشه ستون
2. انتقال خاموت‌ها از محل ساخت خاموت به محل ستون
3. جاگذاشتن خاموت‌ها در داخل ریشه ستون
4. انتقال میلگردهای طولی ستون از محل آماده‌شدن به محل ستون
5. مشخص‌کردن محل قرارگیری خاموت‌ها بر روی میلگرد طولی با استفاده از گچ
6. بستن میلگردهای طولی ستون با میلگرد ریشه هم‌قطر بوسیله سیم
7. انتقال خاموت‌ها به محل نشانه‌گذاری‌شده با گچ و بستن آن‌ها به میلگرد
8. دیلم زدن
اینک هر کدام از عناوین گفته‌شده را توضیح می‌دهیم.
1) خم‌زدن ریشه ستون:
ستونی که باید آرماتوربندی شود یا بر روی تراز پی قرار دارد یا بر روی ستون طبقه‌ پایین قرار گرفته است. برای این که ستون با پی در ارتباط باشد تعدادی از میلگردها را به عنوان میلگردهایی که میلگردهای ستون باید به آن‌ها پیوند زده شود در داخل پی قرار می‌دهند این میلگردها را ریشه ستون در داخل پی گوییم. برای این که ستون طبقه بالا با ستون طبقه پایین در ارتباط باشد میلگردهای ستون طبقه پایین را تا ارتفاعی از کف طبقه بالا ادامه می‌دهند و بعد میلگردهای ستون را به آن‌ها پیوند می‌زنند.
از زمان اجراشدن این ریشه تا زمان اجراشدن ستون به علت محیط کارگاه و جابه‌جایی انواع و اقسام وسایل در این محیط و عوامل دیگر این ریشه‌ها ممکن است از حالت وراستای اولیه خود خارج شوند به همین دلیل برای اجرای ستون این میلگردها باید به راستای اولیه خود بازگردند برای این منظور عموماً با آچار F خم زده می‌شوند یا ممکن است از لوله استفاده شود.

بستن قالب ستون 1

اینجا هم به ذکر نکات کلیدی بسنده میکنم .بعد از بستن شبکه ستون به ریشه نوبت به قالب بندی آن میشود . مقطع ستون های اغلب سازه های بتنی به شکل مربع یا دایره و کمتر L شکل و هشت ظلی میباشد . ( دراینجا ستون های مستطیلی را نیز در حکم ستون های مربعی یاد کردم ) .قالبها اغلب از نوع پچهار پوشش از نوع تخته چند لا و یا نوارهای چوبی و عمودی و بغلاوه چندین تیرچه فولادی تشکیل شده است . قالب ستون دایره ای معمولا از نوع فولاد و یا نوار های چوبی تشکیل می شود . از آنجا که قالب ستون معمولا بسیار سریع و در کمتر از یک ساعت از بتن انباشته می شود , فشار وارده بر پوشش نسبتا زیاد می باشد . این فشار به عواملی که :
سرعت دادن بتن در قالب
درجه حرارت بتن
روش متراکم کردن بتن
وزن مخصوص بتن
عمق
...

که البته اثر سایر عوامل قابل چشم پوشی است .برای طراحی قالب ستون مربع مستطیل در شکل یک قالب برای ستون مستطیل مشاهده می شود . فاصله تیرچه ها از هم تنش خمشی و برشی و خیز پوششی را می دهد و مقاومت های پوششی , فشار های وارده بر تیرچه ها و در نتیجه تنشهای خمشی و برشی تیر و خیز تیرچه را . البته بدانید که باید قالب ستون در محل برخورد تیر به ستون برای در بر گرفتن قالب تیر مهیا شود

2) انتقال خاموت‌ها از محل ساخت خاموت به محل ستون
در محیط کارگاه یک فضا اختصاص به درست کردن خاموت‌ها دارد. در این فضا میلگردها خم زده می‌شوند و به صورت خاموت درمی‌آیند برای این منظور وسیله مخصوصی در محیط کارگاه ساخته می‌شود این وسیله عبارت است از یک تخته که بر روی آن چند صفحه میخ شده است و بر روی صفحات نیز میلگردهای کوچکی جوش داده شده‌ اند تعداد میلگردها بر روی صفحه و همچنین فاصله صفحات از یکدیگر به اندازه خاموت بستگی دارد.
محل احداث ستون با محل ستون ممکن است چند طبقه فاصله داشته باشد بعد ازساخته‌شدن خاموت‌های مربوط به یک ستون آنها به ریسمانی که قلابی به آن وصل است قرار می‌دهند و به بالا می‌کشند این کار در چند مرحله صورت می‌گیرد.
3) جاگذاشتن خاموت‌ها در داخل ریشه ستون
بعد از انتقال خاموت‌ها به محل ستون آنها در داخل ریشه جا گذاشته می‌شوند. این کار ممکن است با اعمال نیرو توسط دیلم یا چکش صورت گیرد تعداد خاموت‌ها را نقشه تعیین می‌کند.
4) انتقال میلگردهای طولی ستون از محل آماده‌شدن به محل ستون
در محیط کارگاه یک فضا اختصاص به بریدن میلگردها دارد بریدن میلگردها به 2 روش صورت می‌گیرد:
1- قیچی
2- به وسیله هوا
معمولاً برای بریدن میلگردهای خیلی نازک از قیچی استفاده می‌شود.
برای بریدن میلگردهای با قطر بالا از هوا استفاده می‌شود.
برای بریدن میلگرد به این صورت عمل می‌شود:
از آنجایی که کلیه میلگردهای یک ستون و یا حتی کلیه ستون‌های یک طبقه دارای یک ارتفاع هستند به همین دلیل برای برش چندین میلگرد را در کنار هم طوری قرار می‌دهند که ابتدا و انتهای آن‌ها کاملاً در یک راستا باشد برای قرار دادن ابتدا و انتهای میلگردها در یک راستا از ضربه با چکش استفاده می‌شود. سپس بسته به اندازه موردنیاز میلگردها را با گچ شماره‌گذاری می‌کنند و سپس یکی‌یکی از محل نشانه گذاشته شده توسط گچ در داخل دستگاه قرار داده می‌شوند و بریده می‌شوند.

محل احداث ستون با محل برش میلگردها ممکن است چند طبقه فاصله داشته باشد برای انتقال میلگردها از یک ریسمان که یک قلاب به یک سر آن وصل است استفاده می‌کنند و آن را از مکان برش میلگرد به میلگرد می‌بندند و یک نفر که در محل ستون است میلگرد را به بالا می‌کشد و در کنار ستون قرار می‌دهد.

نحوه اجرای ستون‌ها 3

5) بستن قالب
سیستم نگهدارنده قالب در قالب‌های چوبی عبارت است از گوه و سنجاق.
سیستم نگهدارنده قالب در قالب‌های فلزی عبارت است ازپین.
یک قالب را تا نوک رامکا قرار می‌دهند سپس قالب کناری را به قالب قرار داده شده وصل می‌کنند. با میخ دو لبه قالب را به هم وصل می‌کنند سپس دو قالب دیگر را نیز به همین ترتیب به یکدیگر و به دو قالب وصل می‌شوند.
در مرحله بعد در قالب روبرویی از طرف چهارتراش توسط سنجاق به هم متصل می‌شوند سپس فضای خالی بین سنجاق و چهارتراش توسط گوه پوشانده می‌شود و گوه‌ها را چکش می‌زنند تا سنجاق را محکم نگه دارد.
در حقیقت وجود سنجاق به این دلیل است که پس از بتن‌ریزی به علت فشار جانبی بتن قالب‌ها از هم باز شوند.
نکته: بعضی از ستون‌ها در کنار ساختمان قرار می‌ گیرند یعنی از 3 یا 2 طرف به کف اتصال دارند و از طرف‌های دیگر با فضای بیرون ساختمان در تماس هستند برای قالب‌بندی این‌گونه ستون‌ها ابتدا باید برای آن طرفی که به کف ارتباط ندارد یک تکیه‌گاه درست کرد تا قالب روی آن قرار گیرد این تکیه‌گاه را توسط چهارتراش به وجود می‌آورند چهارتراش را در لبه قرار می‌دهند و توسط سیم به میلگردها وصل می‌کنند در هر طرفی که کف ندارند باید این کار صورت گیرد چهارتراش‌ها توسط سنجاق ممکن است به هم متصل شوند.


6) شاقول‌کردن قالب و بستن آن‌ها توسط شمع
پس از بستن قالب باید قالب را تراز کرد یعنی مطمئن شد که هر چهار طرف قالب در یک خط مستقیم بالا رفته‌اند برای این منظور قالب را شاقول می‌کنند.
شاقول وسیله‌ای است مرکب از یک مخروط که یک نخ به آن متصل است بر روی مخروط یک صفحه نازک کوچک نیز قرار دارد نخ به یک چوب وصل می‌شود این چوب باید اندازه‌اش کاملاً مشخص باشد.
برای شاقول‌کردن به این صورت عمل می‌کنند:
ابتدا یک شمع چوبی را به قالب وصل می‌کنند سپس چوب را که کاملاً به قالب چوبی وصل می‌کنند مخروط در پایین قرار می‌گیرد نخ باید کاملاً ساکن بایستد همان اندازه که چوب طول دارد نخ باید از قالب فاصله داشته باشد.
چنانچه قالب شاقول نباشد توسط شمع که از قبل وصل شده است قالب را فشار می‌دهند تا قالب کاملاً تراز شود.
برای فشاردادن شمع به قالب می‌توان زیر شمع گوه نصب کرد تا توسط ضربه‌زدن به گوه فشار لازم توسط شمع به قالب وارد می‌شود یا می‌توان توسط یک اهرم به زیر شمع فشار آورد و نیروی لازم را تأمین کرد.


پ) بتن‌ریزی
نحوه بتن‌ریزی را می‌توان در مراحل زیر بیان کرد.
1. درست کردن بتن
2. ریختن بتن در قالب (مرحله اول)
3. ویبره (مرحله 1)
4. ریختن بتن (مرحله 2)
5. ویبره (مرحله 2)
6. چکش‌زدن قالب
7. شاقول‌کردن قالب
8. تاب‌برداشتن قالب
اینک هر یک از عناوین گفته‌شده را توضیح می‌دهیم.
1) درست‌کردن بتن:
در محیط کارگاه درست‌کردن بتن به 3 شیوه صورت می‌گیرد.
الف) به صورت دستی در محل
ب) در دستگاه بتونیر
ج) با خلاطه
1-1 به صورت دستی در محل:
در این شیوه مصالح مورد نیاز برای ساختن بتن به محل بتن‌ریزی آورده می‌شود در محل این مصالح به خوبی با بیل با هم مخلوط می‌شوند سپس از ساختن کپه‌ای از مصالح مخلوط‌شده شیلنگ آب به داخل کپه فرو می‌رود و مقداری مصالح را آب مخلوط می‌کند سپس آب‌خوری از مصالح مخلوط‌شده درست می‌شود و مصالح به خوبی با آب مخلوط شده و بلافاصله در محل بتن‌ریزی ریخته می‌شود.
از این شیوه بیشتر برای بتن‌ریزی جاهایی از ساختمان استفاده می‌شود که حجم بتن‌ریزی کم باشد مثل یک طرف پله یا ستون پله (ستون پله در 2 مرحله اجرا می‌شود و در هر کدام از مراحل حجم بتن‌ریزی کمی داریم).
1-2 در دستگاه بتونیر:
بتونیر دستگاهی است شامل یک استوانه دوار که مصالح در آن مخلوط می‌شوند و یک پاکت که مصالح در درون آن قرار می‌گیرند و به درون استوانه هدایت می‌شوند این دستگاه با گازوئیل کار می‌کند.
حجم مصالحی که در داخل بتونیر قرار می‌گیرند بیشتر از حجم مصالحی است که در خلاطه قرار می‌گیرند اما سرعت آن کمتر از خلاطه است.
از بتونیر بیشتر در مواقع بتن‌ریزی دیوار برشی و ستون‌ها استفاده می‌شود.

1-3 با خلاطه:
این دستگاه کوچکتر و سبک‌تر از بتونیر است و توسط گازوئیل کار می‌کند.
عمدتاً در بتن‌ریزی سقف از این نوع بتن‌ساز استفاده می‌شود.
میزان و نوع مصالح به‌کار رفته رد ساختن بتن به طرح اختلاط بتن بستگی دارد.
در مورد ستونها بتن‌ها با استفاده از بتونیر ساخته می‌شوند سپس از داخل استوانه به داخل ظرف‌های مخصوص حمل بتن که انتهای آن یک صفحه متحرک برای خارج کردن بتن دارد ریخته می‌شود.
این ظرف توسط بالابر به طبقه موردنظر انتقال پیدا می‌کند و در آنجا با آزاد کردن صفحه زیر طرف در داخل چرخ‌دستی ریخته می‌شود و توسط چرخ‌دستی به محل بتن‌ریزی انتقال پیدا می‌کند.
2) ریختن بتن در قالب (مرحله اول)
طبق اصول علمی حداکثر ارتفاع ریختن بتن باید 60/1 باشد ولی اکثراً در بتن‌ریزی ستون‌ها این مسئله رعایت نمی‌شود.
ابتدا زمینی که بتن باید روی آن ریخته شود و همچنین سطل‌هایی که بتن باید درون آن‌ها ریخته شود تمیز و مقداری با آب خیس شوند با توجه به مطلب گفته‌شده یک نفر در بالای ستون و بر روی یک وسیله بلند می‌ایستد تعدای سطل در پاین قرار داده می‌شود. بتن آورده‌شده روی زمین ریخته می‌شود و سپس داخل سطل‌ها قرار داده می‌شود سطل‌ها دست‌به‌دست به بالای ستون برده می‌شود و توسط فرد موردنظر داخل ستون ریخته می‌شود.
3) ویبره (مرحله 1)
پس از این که بتن تا یک ارتفاعی داخل ستون بالا رفت ویبره به بالای ستون انتقال می‌یابد خرطوم آن داخل بتن فرو می‌رود و بتن ویبره می‌شود.
4) ریختن بتن (مرحله 2)
بعد از ویبره‌کردن بتن، بتن‌ریزی ادامه پیدا می‌کند منتها سؤال اینجاست که چه‌طور مشخص کنیم که تا ارتفاع موردنظر در نقشه بتن بریزیم؟ برای این منظور ستون را شیلنگ تراز می‌کنند ارتفاع ستون را روی قالب مشخص می‌کنند بعد در محل نشانه‌گذاری‌شده میخ می‌کوبند و بعد تا آن ارتفاع بتن می‌ریزند.
5) ویبره (مرحله 2)
بعد از اتمام بتن‌ریزی، بتن را از محلی که قبلاً ویبره کرده بودند به بالا ویبره می‌کنند از آنجا که بتن بعد از ویبره افت ارتفاع پیدا می‌کند لازم است بتن حتماً تا ارتفاع میخ باشد اگر پایین‌تر از میخ بود دوباره بتن می‌ریزیم یا از همان ابتدا کمی بالاتر از میخ بتن می‌ریزیم تا بعد از ویبره به ارتفاع میخ برسد.

نحوه اجرای ستون‌ها4

6) چکش‌زدن قالب
در حین بتن‌ریزی و همچنین در حین ویبره‌کردن توسط چکش به بدنه قالب ضرباتی وارد می‌شود.
7‌) شاقول‌کردن قالب
بعد از اتمام بتن‌ریزی و ویبره‌کردن ممکن است تراز قالب بتن به هم بخورد (به علت فشار جانبی ارتعاشات ویبره) به همین دلیل بعد از اتمام بتن‌ریزی و ویبره‌کردن دوباره قالب را شاقول می‌کنند و تنظیمات قالب را انجام می‌دهند.
8) تاب‌برداشتن قالب
در حین بتن‌ریزی و ویبره‌کردن ممکن است قالب حرکت چرخشی انجام دهد به همین دلیل بعد از اتمام بتن‌ریزی و ویبره‌کردن این حرکت چرخشی قالب را از بین می‌برند برای این منظور بسته به جهت چرخش یک سنجاق در چهارتراش قرار می‌دهند و آن را با گوه محکم می‌کنند سپس در انتهای دیگر سنجاق که آزاد است شمع چوبی را قرار می‌دهد بدین وسیله یک اهرم درست می‌کنند که قادر به چرخاندن قالب در یک جهت معین است سپس قالب را می‌چرخانند تا تراز شود و آن را در همین حالت توسط شمع، قالب را در جهتی چرخاند که تراز شود.


ت) درآوردن قالب:
بعد از حدود یک نصفه روز بتن خود را می‌گیرد و باید قالب درآورده شود.
سنجاق‌ها باز می‌شوند و در محل اتصال یک قالب به قالب دیگر گوه گذاشته می‌شود تا این درز باز شود و قالب‌ها از هم جدا شوند.
یک نفر در بالای ستون می‌ایستد و تخته را با پا هل می‌دهد تا از بتن جدا شود.
ث) آب‌دادن بتن:
بعد از درآوردن قالب یک گونی به دور ستون می‌پیچند و گونی را خیس می‌کنند و به این وسیله بتن عمل‌آوری می‌شود.
چند نکته دیگر:
1) شیلنگ‌ترازکردن:
تمامی نقاط یک سقف دارای کد ارتفاعی یکسانی نیستند بنابراین اگر بخواهیم براساس نقاط کف ستون‌ها ارتفاع ستون‌ها را مشخص کنیم در یک طبقه ارتفاع‌های متفاوتی برای ستون‌ها خواهیم داشت و سر ستون‌ها در یک راستا نمی‌ایستند به همین دلیل ستونی را در طبقه مشخص می‌کنند به نام ستون مادر که این ستون اول از سایر ستون‌ها بتن‌ریزی می‌شود.
در روی ستون‌ها در ارتفاع مشخصی را تعیین می‌کنند.
با شیلنگ تراز همین ارتفاع را برای سایر ستون‌ها مشخص می‌کنند شیلنگ‌تراز یک شیلنگ با قطر کم است که آن را از هوا کاملاً خالی کرده و داخل آن آب می‌ریزند یک سر بر روی ستون مادر و یک سر دیگر روی ستون دیگر قرار می‌ گیرد آدمی که روی ستون مادر قرار دارد آن‌قدر سر تراز آب را روی ستون بالا و پایین می‌برد که تراز آب کاملاً ساکن و صاف بایستد در این صورت فرد در ستون مادر به فرد در روی ستون دیگر اعلام می‌کند که علامت را بزند و فرد بر روی ستون دیگر در مکانی که تراز آب قرار دارد علامت را می‌زند.
به این ترتیب هر ستون با استفاده از ستون مادر یا ستون‌هایی که شیلنگ‌تراز شده‌اند شیلنگ‌تراز می‌شوند به این ترتیب این علامت‌ها معیار اندازه‌گیری قرار می‌گیرند زیرا ارتفاع آن‌ها مشخص است. علامت همه ستون دارای این ارتفاع است.
2) دوتکه‌کردن خاموت:
در محلی که تیر به ستون می‌رسد و گره تشکیل می‌شود یک فضای بسته حجمی به وجود می‌آید اگر در نقشه خاموتی در این فضا پیش‌بینی‌شده باشد برای اجرا خاموت را به 2 قسمت تقسیم می‌کنند و هر قسمت را داخل این حجم می‌کنند و از مکان بریده‌شده به هم پیوند می‌زنند.

طرح اختلاط و بتن ریزی و نکات قابل توجه

طرح اختلاط و بتن ریزی و نکات قابل توجه

در این بخش میخواهیم به مواردی از قبیل اختلاف محل بتن ریزی و بتن سازی , ویبره مناسب , جابجا کردن بتن و ویبره مجدد اشاره کنیم . قبل از شروع بحث لازم میدام به بتن و مواد تشکیل دهنده آن اشاره کنم . گفته شده است که بتن سنگی است مصنوعی , به عبارت دیگر بتن ماده ای است سنگ مانند که از اختلاط سیمان و آب و مصالح سنگی ریز و درشت به نسبت های معین , واکنش شیمیایی سیمان و آب و ایجاد ژلی که این توده مصالح مجزا را به هم میچسباند تشکیل میشود . در لحظات اولیه اختلاط بتن به صورت خمیری است و پس از انجام عملیاتی از قبیل ریختن در قالب , لرزاندن و مراقبت از آن با گذشت زمان این خمیر سفت شده و به شکل قالب در می آید . بنابر این بتن در دو حالت خمیری و سفت شده باید خوب باشد . یعنی انتظاراتی که از آن داریم بر آورده نماید . برای ساخت یتن لازم است به طرح اختلاط آنها اشاره کنیم . با فرض اینکه مواد لازم برای ساخت بتن در دسترس باشد به اختلاط آنها اشاره می شود . اول : در صورتی که شناخت کافی از مصالح محلی نیست ولی امکان تهیه شن و ماسه استاندارد وجود دارد میتوان از نسبتهای استاندارد حجم بتن , حجم ماسه , حجم سیمان استفاده نمود . دوم : مصالح استاندارد در دسترس نیست اما طراح از مصالح محلی مطلع بوده پس در دستور العمل اجرا به این نکته اشاره می کند که چه مقدار از مصالح محلی استفاده کرده و به چه نسبت انها را مخلوط کنیم . سوم : هیچکدام از شرایط بالا موجود نیست نسبت های اختلاط را تهیه و به کارگاه بفرستیم و ذکر کنیم که به مقدار 50 کیلو گرم بیشتر از آنچه در آزمایشگاه بدست آمد سیمان بزنند .
در اینجا به اختلاف محل بتن سازی و بتن ریزی اشاره میکنیم . این مورد را میتوان به سازمان دادن یک کارگاه بتن ریزی یکسان کرد . منظور از سازما دادن این است که مصالح و مواد متشکله بتن با حد اکثر سهولت و در شرایط قابل کنترل به کارگاه تحویل میشوند .جای کافی برای انبار کردن مصالح با شرایط مناسب ( دور از گرما و سرما و آلودگی ) در کارگاه موجود باشد تا به دلیل کمبود مصالح در کارگاه کار دوچار وقفه نشود . برداشت مصالح برای اختلاط به سادگی میسر بوده , توزین و پیمانه کردن و ریختن در مخلوط کن با حداقل صرف وقت و انرژی و هزینه انجام پذیر باشد . کیفیت و ظر فیت مخلوط کن کاملا مناسب بوده . مخلوط کن در مناسب ترین نقطه از نظر دسترسی به مصالح و مواد متشکله بتن و نیز در مرکز کلیه نقاطی که باید در انها بتن ریزی انجام شود مستقر گردد به طوری که بتن تهیه شده با حداقل صرف وقت , انرژی و هزینه از مخلوط کن به محل مصرف برسد .
گفتیم که از نکات قابل توجه فاصله بین محل بتن سازی و بتن ریزی می باشد . تصور کنیم که فاصله بین محل بتن ریزی و بتن سازی زیاد باشد و ما می خواهیم یک حجم بزرگی از یک پی را بتن ریزی کنیم . پس از چندید دوره بارگیری بتن و بارریزی در یک نقطه از بتن ریزی ما کمبود بتن می آوریم و مجبور میشویم که بتن ریزی را در بدترین وضغ رها کنیم و در آن نقطه سطح واریز قرار دهیم که این مورد را باید تا جایی که امکان دارد از آن جلوگیری کنیم . بهترین محل برای بتن سازی مشخص شد .
مورد بعدی ویبره می باشد . ویبره دستگاهی است که برای جا دادن بتن در فالب به کار میرود . در اینجا فقط به ذکر طرز ویبره کردن بسنده میکنم . باید ویبراتور به صورت عمودی در بتن فرو رود . فواصل فرو رفتن سوزن ویبراتور به درون بتن 1.5 برابر شعاع عملکرد موئثر آن است . این شعاع را می توان با مشاهده مسافتی از محل فرو رفتن سوزن که از آن حباب های هوا بیرون می آید نیز تخمین زد . ویبراتور باید 5 تا 15 ثانیه نگه داشته شود و به آهستگی بیرون کشیده شود تا محل فرو رفتن آن در بتن به شکل سوراخ باقی نماند .
جابجا کردن بتن . جابجا کردن بتن تازه ساخته شده قبلا شرح داده شد ولی باید ذکر کنم که اگر در هنگام حمل بتن , بتن ریخته شد تا جایی که امکان دارد بهتر است سعی شود که آن را دوباره استفاده نکنیم . ولی جابجا کردن بتن در قالب که گفتیم با ویبره انجام میشود و دلیل آن خارج کردن حباب های هوا از داخل بتن میباشد که موجب نشود بتن کرمو یا دارای شطوح نا صاف باشد .
جابجا کردن را هم به مفهوم نقل و انتقال بتن و هم جاسازی بتن در قالب یاد شده است .
حال لازم است که برای آخرین بار ویبره نماییم که منظور همان جاساسزی کامل بتن می باشد . در موقع قالب برداری پی باید دقت شود تا به بتن تازه ریخته شده شالوده اسیبی نرسد و قالب ها تکه به تکه به آرامی جدا شود . اگر از قالب آجری استفاده شده و ورقه نایلون روی آجر کشیده نشده استن بهتر است از آجر ها صرفه نظر کرده و اقدام به برداشتن آجر ننماییم زیرا در این صورت آجر و بتن به یکدیگر کاملا چسبیده و جدا کردن آن غیر ممکن می باشد و اگر قبل از سخت شدن بتن بخواهیم اجرها را جدا کنیم حتما به پی اسیب خواهد رسید .

کنترل های لازم قبل از بتن ریزی

کنترل های لازم قبل از بتن ریزی

کنترلهای لازم قبل از بتن ریزی که شامل : تعبیه مشمع ( نایلون ) روی قالب ها , کنترل آکسها , بیرون ریختن نخاله ها از داخل فونداسیون و همچنین آب پاشی روی بتن مگر می باشد که در زیر به آنها اشاره میشود
تعبیه مشمع ( نایلون ) روی قالب ها : البته به این موضوع در بخشهای قبل اشاره شد اما در اینجا سعی می شود که به طور جامع تری در این مورد صحبت شود . می دانیم که بتن برای رسیدن به حد اکثر مقاومت خود نیاز به جذب آب دارد . ساختمان مورد بحث از نوع بتنی میباشد . قالب در اکثر ساختمان ها از نوع آجری می باشد . این آجرها هنگامی که در پی استفاده میشوند مقدار بسیار زیادی از آب پی را جذب میکنند و در نتیجه آب کافی به بتن نمی رسد و بتن نمی تواند به مقاومت نهایی خود برسد . بعضی تصور میکنند که میتوان آجر قالب را کاملا سیراب نمود تا دیگر نیازی به جذب آب بتن نداشته باشد . این عمل همانطور که قبلا اشاره شد دو عیب عمده دارد . اولا هیچگاه نمی توانیم به آجر انقدر آب برسانیم که سیراب شود و ثانیا آب اضافی بنا به شکل پی ها در آن جمع میشود و ما قادر به تخلیه آن به صورت کامل نمی باشیم . به همین دلیل بر روی قالبها در پی نایلون می کشیم .
کنترل آکس ها : به صورت کلی میتوانیم تمام کنترل های زیر را در گروه کنترل اکسهای پی حساب کنیم . در اولین مورد می توانیم به قرار دادن آرماتورهای شبکه ای در داخل پی اشاره کنیم . یادآور میشویم که این شبکه باید 5 سانتیمتر کوچکتر از ابعاد پی بافته شده باشد و حدود 2.5 سانتیمتر از هر طرف که به راحتی درون پی قرار گیرد . همچنین لازم است که حداقل 5 سانتیمتر از کف پی بالاتر قرار گیرد که این مورد را با کمک تکه های آجر انجام می دهیم , دلیل آن غرق شدن کامل شبکه در داخل بتن می باشد . ذکر این نکته ضروری میباشد که آرماتور های چپ و راست را با مفتولهای غیر فنری 3 یا 4 به هم متصل میکنیم . کنترل سر کلیه آرماتورها مهم است , باید توجه شود که سر آرماتور به صورت چنگک خم شده و یا به صورت گونیا بر گردانده شود .بازبینی تمام محلهای بر خورد میله گردها ضروری است که ببینیم آیا با مفتول بسته شده یا نه ؟ فاصله میله گردها باید باید یکنوتخت و در حدود 10 سانتیمتر باشد به طوری که بزرگترین دانه بتن به راحتی از داخل آن رد شود.
کنترل بعدی که میخواهم به آن اشاره کنم بیرون ریختن نخاله ها از داخل فونداسیون می باشد . ببیرون ریختن نخاله ها از داخل فونداسیون که بیشتر و مهمترین جا همان مکانهایی است که شبکه را قرار دادهایم . باید تمامی نخاله های ساختمانی از روی این سطح جمع آوری شده باشند تا در هنگام بتن ریزی یک بتن کامل با مقوامت مورد نظر داشته باشیم . اکثر مواد اضافه ای که در کف پی وجود داشته باشند و با بتن مخلوط شده با بتن تشکیل یک جسم واحد دهند موجب کرمو شدن بتن میود .
آخرین کنترلی که در این قسمت لازم است به آن اشاره شود بتن مگر می باشد . در این مورد لازم میدانم دوباره بتن مگر را توضیح دهم .
بن مگر که به آن بتن لاغر یا بتن کم سیمان نیز گفته میشود اولین قشر پی سازی در پی های نقطه ای می باشد . مقدار سیمان در بتن مگر در حدود 100 الی 150 کیلوگرو بر متر مکعب میباشد . در این پی ها بتن مگر به دو دلیل مورد استفاده قرار میگیرد . برای جلوگیری از تماس مستقیم بتن اصلی پی با خاک و برای رگلاژ کف پی و ایجاد سطحی صاف برای ادامه پی سازی . در مجموع باید اشاره کنم که بتن مگر در حدود 10 سانتیمتر ضخامت دارد و همچنین 10 سانتیمتر از طول کل بتن پی بیشتر باشد . لازم است به اندازه کافی بتن مگر سیراب شود تا هنگام بتن ریزی پی بتن مگر برای جبران کمبود آب خود از آب بتن تازه ریخته شده استفاده کند .
تمام این کنترلها به صورت خلاصه : قبل از بتن ریزی باید حتما یک بار دیگر فاصله محور تا محور آرماتور های ریشه کنترل شده و با نقشه مطابقت داده شود . کلیه میله گردهای دیگر نیز باید کنترل شود . کف پی و اطراف آرماتورها باید کنترل شده و مواد زاید از آن خارج شود . بست های اتصال می باید کنترل شود